Προς πάσα κατεύθυνση-Ορεινή Χαλκιδική

 Μέχρι να φτάσω στον κόμβο της περιφερειακής δεν είχα ακόμα αποφασίσει....

ίσως λίγο προς Σέρρες ή Βέρμιο ίσως λίγο Χολομώντα,

τελικά τραβάω ευθεία ανατολικά κι ότι πει το θερμόμετρο και η άσφαλτος.

 

 

Έτσι βρέθηκα στο δρόμο που οδηγεί από τον Πολύγυρο προς τα Πυργαδίκια 

μιας και το +6 που έβλεπα μετά τον Αγιο Πρόδρομο δεν ήταν η παρέα που θα ήθελα σήμερα.

Τορωναίος κόλπος και αριστερά στην φωτό  το νησάκι Κέλυφος ή Χελώνα 

που δικαιολογεί το δεύτερο του όνομα βλέποντας το από εδώ.

Δεξιότερα είναι η άκρη του πρώτου ποδιού ενώ στο κέντρο της φωτό

  διακρίνεται καθαρά η άκρη του Πηλίου!

Κοιτώντας από την άλλη μεριά βλέπεις Ποτίδαια Κίσσαβο και Μαυροβούνι!

Δικαίως ο μερακλής τοποθέτησε ακριβώς εδω τα καρεκλάκια οριοθετώντας

 και τον ιδανικό αριθμό των συμμετεχόντων στο χάζι και το αγνάντι.

Το θερμόμετρο παλεύει με το 10-12αρι ο δρόμος είναι καλός και στεγνός και δε χρειάζεται να γράψω πόση χαρά δίνει η βόλτα με τέτοια θέα μετά από ένα μήνα μακρινών μετακινήσεων με αυτοκίνητο...

 Μετά τα Βράσταμα και στη γέφυρα πάνω από τον ποταμό Χαβρία.

 

Η παλιά χάραξη του δρόμου περνούσε από μέσα του

Τα Πλανά είναι από τα άγνωστα χωριά του νομού,μακριά από αυτό 

που συνήθως έρχεται στο μυαλό μας στο άκουσμα της λέξης Χαλκιδική.

Πάνω από τα Πυργαδίκια.

Η ησυχία αγαπιέται και το σκανδιναβικό σκηνικό σε καιρό και διαδρομή το ίδιο.

 

Θυμάμαι το φίλο Αντώνη , σταματάς όπου θες φωτογραφίζεις ότι θες 

ταξιδεύεις με οπτική γωνία 360 μοιρών και άπειρο χρόνο στη διάθεση σου.

Η ανταμοιβή του να είσαι μοναχοχωριό.

Στο χωριό επικρατεί πλήρης ακινησία...

Η διαδρομή προς τον Αγιο Νικόλαο είναι γεμάτη με τέτοια διαμαντάκια.

Ακόμη και τώρα σου έρχεται να κατέβεις να ρίξεις μια βουτιά!

πρώτο τραπέζι στο καλύτερο θέαμα του κόσμου,πευκόδασος ελιά βράχια και θάλασσα.

Αφήνω την Τουρκόβιγλα για χωμάτινη προσέγγιση και μετά τους Αγιους Θεόδωρους 

συνεχίζω μεχρι να βγω από την άλλη μεριά , αυτή του Τορωναίου.

Παλιά Νικήτη για ένα δευτερόλεπτο ηρεμίας,

αμέσως μετά ορίζεται τηλεφωνικά η ώρα της επιστροφής...

Αλλά ξέρω κι άλλο δρόμο πέρα από την καρμανιόλα Νικήτη-Μουδανιά.

Φινλανδικό καθαρά ανηφοροκατηφόρι μέχρι το Μεταγγίτσι.

'Ερχεται η Άνοιξη λες??

Πριν το Μεταγγίτσι υπάρχει πάνω στο δρόμο ένας ωραίος Προφήτης Ηλίας.

Οι  καλαίσθητες καφέ ταμπέλες θα σου το θυμίσουν αρκεί να μην τρέχεις και να τις δείς.

Ρολάροντας προς τα Βασιλικά εμφανίζεται επιτέλους ο ήλιος.

Το νέο κομμάτι μετά τη Γαλάτιστα έχει δοθεί στην κυκλοφορία έδω και λίγες μέρες 

μελετήστε τη χάραξη και τις κλίσεις πριν - κι αν προκειται να - το τρέξετε γιατί κάτι δε μου άρεσε

Να είμαστε καλά να την κοπανάμε,

see ya !!