Η παρωδία καραντίνας με τις ορδές έξω από τα πολυώροφα που παρέχουν εκπτώσεις στη ζωή ,
το στίβαγμα κορμιών στα ΜΜΜ και ψυχών στα ΜΜΕ
και η γενικότερη απώλεια επαφής με τις αξίες όπως τις γνωρίζαμε μέχρι πρότεινος
έχει βαρέσει κόκκινο κι έχει επηρεάσει σημαντικά όλα όσα ξέραμε.
Στον κατάλογο με τις εκατοντάδες συγκεντρώσεις φίλων που έπεσαν θύματα του ιού προστέθηκαν και οι θρυλικοί ''ελέφαντες'' η γνωστή Elefantentreffen σκληροπυρηνική χειμερινή συνάντηση μοτοσυκλετιστών που γίνεται κάθε χρόνο το τελευταίο ΠΣΚ του Γενάρη κάπου στη Βαυαρία.
Η διοργανωτική ομάδα δεν το άντεξε και η ιδέα που έπεσε ήταν η διαδικτυακή συγκέντρωση και επικοινωνία των απανταχού ελεφάντων το βράδυ του Σαββάτου 30-1 με την κάθε παρέα να κάνει ζωντανή ανταπόκριση από το δικό της εορτασμό και σκηνικό εξ αποστάσεως συμμετοχής.
Με υποκινητή τον mister Δεν Κρυώνω Κώστα βρεθήκαμε 5 όψιμα ελεφαντάκια στο δρόμο
για την φιλόξενη λίμνη των Κοκκινογείων στο νομό Δράμας.
(Για τους ψεκασμένους και πάντα σεβαστούς αναγνώστες να σημειώσω πως μετακινήσεις διαβίωση συγχρωτισμός κλπ έγιναν με τα αυστηρότερα υγειονομικά πρωτόκολλα πάντα τηρώντας κατά γράμμα το νόμο και φυσικά- λόγω καταγωγής- χρησιμοποιώντας κάθε παραθυράκι που αφήνει η πρόχειρη και ερασιτεχνική κατάρτιση του,ευχαριστώ).
Ο φίλος κι αδελφός Θόδωρος ήταν λακωνικός
στο άκουσμα της περιγραφής του απονεννοημένου διαβήματος..
-Ότι θέλετε!
(Θόδωρε χίλια ευχαριστώ από όλους μας
το ξέρω πως δεν τα μπορείς αυτά αλλά χίλια κι άλλα τόσα).
Να λοιπόν που συναντιόμαστε το Σάββατο ''σχολώντας από τις δουλειές''
κάπου έξω από την Αλιστράτη Σερρών με 6 βαθμούς και ομίχλη.
Από εδώ και μετά η κυκλοφορία μας γίνεται στέλνοντας μήνυμα
( αγάπης και συμπάθειας προς όσους έχουν μπει σε καραντίνα
λόγω εχθρικής συμπεριφοράς προς τα βασικά ιδεώδη της Βόρειας Παρέας)
Το σχέδιο μας είναι απλό.....
άφιξη στη λίμνη κι επιστροφή Δευτέρα πρωί με το εγερτήριο
αμ' πως ναι και μόνον ότι επιτρέπεται φιλήσυχοι νομοταγείς ελέφαντες είμαστε.
Πάμε με τις φινλανδικές εικόνες μαγείας και τις ελληνικές στιγμές φιλίας
με την υπογραφή της αξιοζήλευτης κάστας που ονομάζεται Βόρεια Παρέα.
Ο ήλιος μας ζεσταίνει και τον χορταίνουμε παρέα με το καφεδάκι μας.
Ξέρουμε πως σε λίγη ώρα που θα κρυφτεί πίσω από το Μενοίκιο όρος το σκηνικό θα αλλάξει σε χειμωνιάτικο μη αστειευόμενο με τους ελαφρώς ενδεδυμένους.
Ετοιμασίες για τη βραδινή φωτιά
Ο Μπουφόν είναι ο αξιαγάπητος εκπρόσωπος του Θόδωρου που θα λείπει εκτός νομού
άξιος φύλακας της λίμνης
και καλός φίλος σου αφού διπλοτριπλοτσεκάρει τις προθέσεις σου.
Give me five φίλε!
Θα τον αντιγράψω.
Νιώθω μια γλυκιά θαλπωρή είναι χειμώνας αλλά οι ακτίνες του ήλιου έχουν αλλάξει εμφανώς γωνία
ζεσταίνοντας σώμα και ψυχή μαζί.
η παρέα βολτάρει σε κάθε γωνιά αυτού του απίθανου πάρκου αναψυχής.
Τελευταίες προμήθειες από το χωριό.
σουρουπώνει και τα χρώματα αλλάζουν
Στο πάρκο γίνονται εργασίες υλοτομίας ,οι γερασμένες λεύκες θα δώσουν τη θέση τους σε πλατάνια,ωραία ιδέα που μακροχρόνια θα μεταμορφώσει το σημείο σε πραγματική όαση δροσιάς.
ο στάβλος με τα ζωντανά
Το σκηνικό που θα μας κάνει παρέα όλο το βράδυ είναι το ολιγότερον αξιοπρόσεκτο.
Το χώρο έχουν επιμεληθεί άνθρωποι με βιώματα και άποψη για την αληθινή ζωή.
Από τις βαλίτσες βγαίνουν τα εδέσματα το ένα μετά το άλλο.
Τα κορίτσια μας έχουν φροντίσει να είναι μαζί μας με τον τρόπο τους!
Ο Μήτσος έχει ξεκινήσει κι αυτός τα μαγικά του στην ψησταριά!
Μία μόνιμη έκθεση με παλιές φωτογραφίες κοσμεί τον ανατολικό τοίχο της γιάφκας.
Η νύχτα προχωρά έξω, είμαστε κοντά στα μπιλοζίρια,
φωνές πειράγματα και αυτό που δε θα μπορούσε με τίποτα να λείπει.....
το ανέκδοτο με τη λίμνη τα παπάκια και τον άτυχο-τυχερό Θανασάκη!
η ώρα είναι 5.00 η σόμπα αν και δουλεύει δυνατά έχει γερό αντίπαλο
πάμε για άλλη μια βόλτα?
Η πρωινή αχλη μάρτυρας της βραδινής περιπέτειας του θερμόμετρου
πάχνη που σύντομα θα χαθεί
Καφεδάκι δια χειρός Μήτσου
Και οι σπιτικές λιχουδιές που λέγαμε,
κουλουράκι γεμιστό στη σόμπα.
ο ήλιος ξεθαρρεύει και οι χθεσινές εικόνες επανέρχονται.
Σελώστε τα άλογα σας,πάρτε τη γη.... δικιά σας.
Αναμνηστική με τους ελέφαντες στην πύλη,
ο Κώστας θα πάρει το δρόμο προς την Καβάλα κι εμείς αρχικά προς βόρεια
και μετά νοτιοδυτικά προς τα Σέρρας.
Τα πρώτα χλμ μέχρι το οχυρό Λίσσε είναι ανοιξιάτικα.
Αντικρίζοντας στο βάθος το Νευροκόπι ανοίγει το κουτί με τις δροσιές.
Τα πατατοχώραφα με τη χαρά και λύπη μαζί του εντουρά...παγωμένη λάσπη.
Κρυώνουν μωρέ τα παλληκάρια ?
Την ώρα που διασχίζουμε την Κάτω Βροντού παρατηρώ τα βλέμματα των ανθρώπων.
Αν και είναι συνηθισμένοι στη μοναξιά το κρυφό χαμόγελο και ο χαιρετισμός κάτι λέει...
Στάση στον αυχένα.
Στο δρόμο από την Κάτω Βροντού προς τις Σέρρες υπάρχουν δύο ανήλιαγα σημεία με πάγο.
Οι καλοί άνθρωποι στο βενζινάδικο στο χωριό Περιθώρι μας τα περιέγραψαν με μεγάλη ακρίβεια,
τους ευχαριστώ θερμά και από εδώ!
Στην τελευταία μας στάση πριν το rapid test των μηχανών που θα μας οδηγήσει στοην πόλη μας
προμηθευόμαστε νόστιμα τυροκομικά της φάρμας Μόρφης.
Κατσικίσιο τυρί, γιαουρτάκι πρόβειο να φας και το κουτί του
και αυγά που παρά το οδηγικόν ξέσπασμα
το τσι ες του Μήτσου φέρνει άθικτα μέχρι το σπίτι!!
η τελευταία εικόνα της βόλτας ,
οι παρέες γράφουν ιστορία ακόμα και στο πλυντήριο των μοτοσυκλετών!
Και για να μην ξεχνιόμαστε....
Once an elephant , always an elephant!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο