Κείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
Την Άνοιξη του 2018 ενώσαμε δύο άκρες της Ελλάδας με ένα εκδρομικό
διαφορετικό σε σκέψη και προσέγγιση όσον αφορά τους δρόμους.
Οδηγήσαμε σε κομμάτια παρατημένα,ξεχασμένα ή και άγνωστα
που περνούν κι ενώνουν τόπους αντίστοιχους.
Στη συνταγή προστέθηκε το κύριο και πιο ταιριαστό μπαχαρικό,η ταλαιπωρία.
Άγνωστο γιατί, περνάμε πολύ καλά στα δύσκολα στα ξαφνικά κι απρόσμενα.
Φέτος στα μέσα του μεταμφιεσμένου Απρίλιου ήρθε η ώρα για τη δεύτερη αμπάντο γύρα.
Το παρατσούκλι του εγχειρήματος Abandoned roads βγήκε σε κραυγή σχεδόν αυτόματα,κάπου στο περσινό χιονισμένο πέρασμα της Γραμμένης Οξυάς...... άλλωστε μόνο έτσι έχει αξία.
Ξεκινάμε?