Κείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
H Παρέα είχε να βολτάρει ομαδικά στο χώμα απο την Ανοιξη..
Αρκουδια και Αφρικανοι έιχαν τα ετήσια καλοκαιρινά πολυήμερα
και μετά σιωπή.
Ο Μιχάλης όμως στο κλείσιμο της χρονιάς φρόντισε να στήσει ένα σούπερ οδηγικά off road διήμερο στην καρδιά πλέον του χειμώνα και με τον καιρό να αλλάζει πορεία με ευλυγισία μικρου enduro.
Ο σχεδιασμός περιλάμβανε διαμονή στο άγνωστο μέχρι χθες Χειμάδι στους πρόποδες του Κισσάβου, περιήγηση στα χώματα του αλλά και στα απέναντι του νότιου Ολυμπου.
Το σκηνικό φώναζε απο μακριά adv και OFF
και η βάπτιση έγινε με συνοπτικές διαδικασίες.
Επιτέλους ήρθε η Παρασκευή η πρωτομηνιά και πρώτη μέρα του χειμώνα.
Στάση στο μπαλκόνι δίπλα απο τη θάλασσα στην Πλάκα Λιτοχώρου
Χαρά 15χρονου για την τυχερή παρέα που φόρτωσε και ροβολάει.
Στο Συκούριο μαζευτήκαμε κάτω απο εντονη βροχή
Καφεδάκι κους κους και αναχώρηση για το χωριό.
Με μικρή παράκαμψη στο τοπικό πιστάκι που γλύστραγε σα διάολος...
Η ώρα της παρέας στο πατρικό του φίλου.
Εκλεκτοί μεζέδες και πιοτά καλή κουβέντα
και ύπνος νωρίς εν όψει του αυριανού
Τοματοσαλάτα σαμαρινιώτικη ...
Στην αυλή τα λένε οι γριές...
Μουριές και μηχανές και γειτόνισες κρυφές.
Τα παιδικά on off στον τοίχο για ανάμνηση,
ο αργαλειός στο παλιό δωμάτιο του παππού.
Φάτσα να σε πετύχει νύχτα...
όλη τη νύχτα λύσσαξε.
Νερό λες και ήταν βρύση ανοιχτή κι εμείς να υπολογίζουμε πως θα ξεθυμάνει μέχρι το πρωί και θα μας μείνουνε οι λάσπες.
Αμ δε....
Στον καφέ της αναμονής το φλυτζάνι του προέδρου
ενημερώνει πως θα βραχούνε και τα σώβρακα.
Κι ετσι έγινε...
Στο δρόμο για τα τσα'ί'ρια,σπάθες τον λένε οι ντόπιοι λόγω του σχήματος του.
Μετά τις πρώτες δύσκολες ανωφέρειες τα χαμόγελα ξεπροβάλλουν.
Φτάνοντας πρώτος σε αυτήν την απροσδόκητη έκπληξη
αναζητώ εθελοντή βυθομέτρη.
Μία που το κοίταξε και μία που το πέρασε με το μικρό και μαγικό CRF.
Και όλοι με τη σειρά,ο καθένας με το δικό του ιδιαίτερο στυλ!
Στη Σελίτσανη δεν είχα ξαναμπεί.
Ούτε σαν Ανατολή που είναι το σύγχρονο όνομα της τη θυμάμαι.
Μέγα λάθος,είχα ευτυχώς τώρα την τύχη
να τη γνωρίσω με καιρικές συνθήκες που της πήγαιναν γάντι.
Το κεντρικό κτίριο στην πλατεία,
τι θα είχε να μας πεί αν μπορούσε να μιλήσει.
Απέναντι του η ίδια κατάσταση,αμφιβάλλω αν θα τολμήσει
ιστορικός του μέλλοντος να καταγράψει την καταστροφή
μέσω της δήθεν μεταστροφής που έζησε αυτή η χώρα.
...παντού πέτρινα κοσμήματα και ο μόνος ήχος
απο το εξωτερικό ηχείο του μικρού καφενείου.
Ένα λεπτό περίπτερα..ένα ναί, αλλά τι λεπτό.
''Η αουτομπαν'' είναι το παρατσούκλι
του κεντρικού χωματόδρομου του ανατολικού Κισσάβου.
Απο αυτήν φτάσαμε στο νέο ασφάλτινο κομμάτι που ενώνει Καρίτσα με Σπηλιά.
Τη συγκεκριμένη μέρα βέβαια είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο πάρκο με λιμνούλες με νερά να αναβλύζουν απο παντού και ξεσαλωμένα χειμμάρια που επιτίθονταν με μανία στα αντιπλημμυρικά του δασαρχείου.
Η όλη φάση θύμιζε πάρκο λιμνών Plitvice στο οποίο δεν έχω πάει αλλά τυγχάνει να έχω σαφή αποψη απο τα 14 ταξιδιωτικά που αναφέρονται σε αυτό τον τελευταίο καιρό στα διάφορα μοτο-site..
Και με ολίγον απο Πανταβρέχει στο διάβα μας.
6 ψιλοάχρηστα σετ......αδιάβροχα.
Πρέπει με πρόχειρους υπολογισμούς να ζυγίζουμε γύρω στα 650 κιλά
Αφού ξεπλένουμε τα πάντα όλα στο ασφάλτινο κομμάτι οπου μας περίμενε η μητέρα των Βροχών αποθέτουμε σε πλήρη ανάπτυξη τον κακόμοιρο εξοπλισμό και πλακωνόμαστε στα μαγειρέματα.
Ο ακούραστος γίγαντας επι το έργον.
Στα ενδότερα ο δάσκαλος δίνει ρέστα με τη βοήθεια της μασίνας
Το σαλόνι έκθεση κανονική!
Υπο το βλέμμα των παππούδων Σαμαριναίων
και με την υποψία πως ο παππούς θα διασκέδαζε
πολύ σήμερα το να είναι ανάμεσα μας.
(Η γιαγιά σταθερή αξία...να σας βράσω με τα μηχανάκια κοτζαμ μαντράχαλοι)
After breakfast give a smile
after lunch sleep a while
and after dinner walk a mile.
Tα κεπέγκια κατέβηκαν στην πλατεία.
-Το μαγαζί το είχε ο θείος μου,ήταν και video club..... λέει ο Μιχάλης.
-Οτι ταινία ήθελες στην έφερνε απο τη Λάρισα,
Τι συνέβη και μαζεύτηκαν όλοι να βλέπουν τις ταινίες στις σύγχρονεςΛάρισες
ποδοπατώντας ο ένας την ελευθερία και τη γαλήνη του άλλου ...
ε ας μας το πούν κι αυτό οι ιστορικοί.
Έχει κλείσει και η μοναδική ταβέρνα η ησυχία στην πλατεία σπάει κόκκαλα.
Πεπρατώντας στα στενά η χρονομηχανή σου επιφυλλάσει εκπλήξεις.
Είχα καιρό να δώ Ρενώ 5αρι ρε σεις ....λέει ο δάσκαλος.
Κι ούτε θα ξαναδείς του υπενθυμίζω εγώ!
Κι αφού όλο το βράδυ μας είχε στο περέμενε με ψιλόβροχο ξημερώνει Κυριακή και το σκηνικό γυρνάει σε τελείως ανοιξιάτικο!
Bingo γιατί η βόλτα στα πέριξ και στον Όλυμπο θα γίνει χωρίς περικοπές!
100 χρόνια να την ψάχνεις,δε θα τη βρείς.
Σχηματίζεται μόνο το χειμώνα με νερά που κατεβαίνουν απο τον Κίσσαβο.
Στην άλλη άκρη της κοίτης κατεβαίνεις ακόμα και με μοτοσυκλέτα δίνοντας πάντα τεράστια προσοχή στις τρύπες που καραδοκούν
και μη ξεχνώντας ότι βρίσκεσαι σε πυθμένα λίμνης.
Με τίποτα δεν το δοκιμάζετε πριν τον Ιούνιο
διότι υπάρχουν αλμυρές ιστορίες ανάσυρσης οχημάτων αναψυχής.
Εδώ απολαμβάνουμε την τεράστια αξία της περιήγησης απο ντόπιο.
Το ''δρόμο'' αυτό ακολουθούμε σαν Βόρεια Παρέα εδω και 2 περίπου χρόνια και μας έχει δώσει εκπλήξεις και επαφή με πολλά καταπληκτικά μυστικά των τόπων που επισκεφτόμαστε .
Πως να περιγράψεις τη στιγμή που μαθαίνεις ότι από αυτό το παρατημένο στην άκρη του θεσσαλικού κάμπου λατομείο
έβγαιναν τα πράσινα μάρμαρα που κοσμούν
την Αγία Σοφία στην Πόλη και τον Άγιο Μάρκο στη Βενετία?
https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.archaiologia.gr%2Fblog%2F2012%2F05%2F21%2F%25CE%25BF-%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585-%25C2%25AB%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B5%25C2%25BB-%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD-%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%2F&h=ATNVH6lzcMlOZPx0GK-aGG2tBQeJfMa_kn3nXrOQ44_dogiKW7mgDnqqHCsNS3PptZ1Dp-y-bxgo1w5bjyW23YbqhNqvtIN3chkw_a8ouIop7LD8DJiyPOpclUYpx6_F_ln7V_HS
Το χρώμα της λίμνης μαρτυρά την ιστορία των γύρω πετρωμάτων
Άνθρωποι των Ελληνικών Βουνών κι ας είμαστε στον κάμπο!
Στο πρόσωπο του Μιχάλη είναι ολοφάνερη η ικανοποίηση απο την φιλοξενία και την ξενάγηση των φίλων του στα παιδικά του χρόνια.
Γιατί στην ουσία για αυτό πρόκειται,και κανένα ευχαριστώ δεν έιναι αρκετό για αυτήν την εκχώρηση....εκτος ίσως απο μία ζεστή αγκαλιά φιλίας!
Μαγκάκι ......μας έστειλες!
Οι παραξενοι σχηματισμοί είναι απο την μεταφορά κομματιών της κοίτης στο κοντινό εργοστάσιο παραγωγής κεραμιδιών.
Σαν αυτά που μας πέφτουν στο κεφάλι όταν συγκρίνουμε τη σημερινή εικόνα του τόπου μας με αυτή των δεκαετιών που παρήγαγε και κάλυπτε μόνος του απο τα σωθικά του όλες τις ανάγκες του.
Φαρδιοί χωματόδρομοι ανάμεσα σε οπωροφόρα
μας οδηγούν στη γέφυρα που ενώνει πλέον τη Λάρισα με τους Γόννους.
Στην άκρη της στέκει ακόμα το πορθμείο
τραγουδισμένο απο τον Βλάση στη Στροφή του Πάνου Μιχαλόπουλου
Το χωμάτινο κομμάτι Γόννοι-Καλλιπεύκη είναι εξίσου απολαυστικό με το σχεδον παράλληλο ασφάλτινο.
Παίρνοντας ύψος και με ατμόσφαιρα καθαρά καλοκαιρινή στον κάμπο πίσω μας
Στον αυχένα ξεπροβάλλει ο 'Ολυμπος
με τα ελάχιστα χιόνια που γλύτωσαν απο το Νοτιά.
Για αρκετά χιλιόμετρα κινούμαστε πάνω στα νερά που αναβλύζουν απο παντού και είναι αυτά που κάποτε τροφοδοτούσαν την αποξηραμένη λίμνη της Καλλιπεύκης.
Το οδηγικό ξεσάλωμα σας έχει στερήσει απο πολλές πανέμορφες εικόνες, συγγνώμη αλλά το παιδί μέσα μας προηγείται του φωτογράφου μερικές δεκαετίες κι ευτυχώς θα υπάρξει οσονούπω δεύτερη trOFFy ευκαιρία!
Στη βρύση του Κατή όπου φτάσαμε μετά την ανηφόρα που διεκδικεί τον τίτλο του μεγαλύτερου κομματιού μερέντας.
Να βάζεις πρώτη να αφήνεις συμπλέκτη
και να φεύγεις σπινάροντας προς τα πίσω είναι .,...θέμα.
Κανείς δε θέλει να φύγει κι όλοι έχουμε κάπου να πάμε.
Ευτυχώς.
Και ο νοών νοείτω.
Επίλογος 2 ωρίτσες μετά, στην αγκαλιά των αγαπημένων μας ,
που όταν τους συναντούμε φορώντας αυτό το ηλίθιο χαμόγελο μιας επιτυχημένης μηχαναδας μας αγαπούν ακόμα περισσότερο!!!!
Μαγεία και ραντεβού στις 16 στο Μαγικό Καπνό που θα κλείσει μια απόλυτα χορταστική κι επιτυχημένη εκδρομική χρονιά.
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο