ΧρειάστηκαΝ κάτι παραπάνω από δύο μήνες για να βάλουμε σε μια σειρά
αυτό που μας συνέβη ταξιδεύοντας στη μοναδική Ισλανδία.
Ένα ολόκληρο δεύτερο ταξίδι μέσα από την προσπάθεια προσανατολισμού στο χάρτη και την όσο γίνεται πιο αντιπροσωπευτική των γεγονότων και των συναισθηματων επιλογή στο κείμενο και στις εικόνες.
Θερμή παράκληση και διαταγή μαζί,να το απολαυσετε
σε μια μεγάλη οθόνη μακριά από την ξεπέτα των κινητών και των άλαλων like.
Θερμή παράκληση και ευχή μαζί να μας πείτε τι νιώσατε
αν ονειρευτήκατε και ότι άλλο με δύο αράδες
Ειρήνη-Χριστίνα-Πασχάλης
Ισλανδία, Αύγουστος 2021.
Μετά από έναν και πλέον χρόνο αναμονής ξαναβγαίνουμε από τα σύνορα της χώρας
Ο προορισμός είναι από τους πλέον ασφαλείς και προσβάσιμους
αποτελεί τον στόχο μας εδώ και πολλά χρόνια
και φέτος με τους πολλούς περιορισμούς στα διηπειρωτικά ταξίδια είναι η ώρα να τον επισκεφτούμε.
Βραδινή προσγείωση και οδική μετάβαση στην πρωτεύουσα.
Τι λόγια μπορούν να περιγράψουν το συναίσθημα που γεννιέται
από την υποδοχή με ένα ηφαίστειο ενεργό!!
Ημέρα 2η
Καθαριότητα, ησυχία, τάξη. Είναι η πρώτη εντύπωση απο τις εικόνες
και τους διαλόγους με τους ανθρώπους που ζουν στο νησί.
Το αίθριο του ξενοδοχείου μας είναι ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής
και υπόδειγμα διακόσμησης σκανδιναβικού τύπου και επιπέδου.
Το οδικό ταξίδι ξεκινά και κατευθυνόμαστε για λίγο βορειοανατολικά
Οι δρόμοι είναι στενοί αλλά άψογα διαγραμμισμένοι.
Τα πρώτα παιχνίδια με τα σύννεφα και τις ομίχλες.
Ένα από τα δύο σημεία πάνω στη γη που το μεσοωκεάνειο ρήγμα βγαίνει στην επιφάνεια της
κι έτσι είναι εύκολα επισκέψιμο.
Οι επισκέπτες πολλοί αλλά όχι σε ενοχλητικό βαθμό.
Παρά την πολυχρωμία και τις διαφορετικές χώρες προέλευσης γινόμαστε όλοι ένα συμπεριφορικά μαγεμένοι από την διάχυτη ηρεμία της απεραντοσύνης.
Περπατούμε κατά μήκος του ρήγματος από την...αμερικάνικη πλευρά!
Η κατάλληλη λέξη είναι η ευταξία.
Η Ισλανδία είναι τόπος για να ζεις την ελευθερία σου.
Έχω αρχίσει να αντιλαμβάνομαι ότι κάτι τρέχει με τα οχήματα,ειδικά μακριά από την πρωτεύουσα.
Διογκωμένα και με πολύ ακριβό εξοπλισμό σε τροχούς και αναρτήσεις
έτοιμα να σε πάνε εκεί που δεν είχες ποτέ φανταστεί ότι θα έφτανε όχημα.
Συνεχίζουμε ακόμα βορειότερα στο πάρκο με τους πίδακες Geizer
Σε άμεση επικοινωνία με το υπέδαφος!
Και να εδώ...
Surprise!!
O κόσμος παρακολουθεί έκπληκτος την εκτόνωση κάθε 5 με 7 λεπτά,
το φαινόμενο κρατάει ελάχιστα δευτερόλεπτα και
'οι κοντινοί γίνονται μούσκεμα.Φυσικά τα παιδιά το απολαμβάνουν ιδιαίτερα
Όπως είναι αναμενόμενο δίπλα υπάρχει τουριστική υποδομή για φαγητό σουβενίρ κλπ,
μία εικόνα από το εσωτερικό είναι χίλιες λέξεις.
Ξεκινάμε με προορισμό τον παγετώνα όπου μας περιμένει μια έκπληξη και δοκιμασία μαζί.
Μια από τις λιγοστές φάρμες που είδαμε στη διαδρομή.
Μετά από δέκα περίπου χιλιόμετρα χωματόδρομου πάνω στον F 35 το συμβατικό λεωφορείο σταματά και ετοιμαζόμαστε για τη μετάβαση στη βάση του παγετώνα που βρίσκεται δυτικά μας με ειδικό όχημα.
(Ο F35 συνεχίζει και φτάνει μέχρι τις βόρειες ακτές του νησιού και θα μείνει χρωστούμενο για την επίσκεψη μας στο μέλλον με μοτοσυκλέτες .Οι δρόμοι στη χώρα πέρα από το κεντρικό οδικό δίκτυο είναι βατοί χωματόδρομοι αλλά θα αφήσουμε ακόμα κι αυτόν και θα κινηθούμε σε τοπίο που μοιάζει με το έδαφος της σελήνης)
Ντυμένοι με χειμερινό εξοπλισμό στο κατακαλόκαιρο...για να δούμε!
Η θέση του οδηγού-χειριστή
Και ο ''δρόμος''
Από εδώ και πέρα θα χρησιμοποιήσουμε τα γνωστά snowmobiles
..... τα οποία όμως θα οδηγήσουμε εμείς οι ίδιοι.
Oh my god, προσέξτε τι λέει ο άνθρωπος ώστε να τα καταφέρουμε!!
;Eχω φτιάξει πλήρωμα με τη Χριστίνα η εμπειρία μου με τέτοιο διάολο είναι πολύ μικρή αλλά έχουμε ακούσει το σεμινάριο περι στριψίματος και όλα βαίνουν καλώς.
Να και η έταιρη οδηγός στην κορυφή όπου κάναμε στάση πριν την επιστροφή..she did it!!
Τα παιδιά ξέρουν...το χιόνι είναι για παιχνίδι και το αστεράκι μας το απολαμβάνει!
Νομίζω πως είναι αδιαμφισβήτητα η φωτογραφία της χρονιάς
κι αν προσέξετε ανάμεσα στα χαμόγελα τους θα δείτε και το δικό μου!!
Μας φτιάχνεις τη μέρα και τη ζωή ολόκληρη ,αστέρι του ουρανού μας!
Επιστροφή, παρκάρουμε παοκτσίδικα με τον πλοηγό να μουρμουρίζει κάτι Ισλανδικά μπινελίκια!!
Tourists my friend , never trust tourists!
Kατηφορίζουμε προς το τελευταίο αξιοθέατο της ημέρας τον καταρράκτη Gullfoss
Δεν είχαμε ιδέα για τι μεγέθη μιλάμε ακούγοντας για τους καταρράκτες της χώρας
κι αυτή η πρώτη επαφή μας βάζει στο κλίμα για τους επόμενους...
Τέλος πρώτης μέρας με δείπνο στο Motel πάνω στο δρόμο...
Ημέρα 3η
Η πορεία στο δρόμο ξεκινά με μια ιδιαίτερη υδάτινη καλημέρα.
Σχεδόν 100 μέτρα πτώσης κι ας μην του φαίνεται.
Seljalandsfoss
Τωρα φαίνεται καλύτερα,μαζί με το νέο ότι μπορούμε να περάσουμε
πίσω από την υδατόπτωση και να νιώσουμε να ζήσουμε να αφεθούμε στη μοναδική του δύναμη.
Να κρυφτούμε να φανερωθούμε να πανηγυρίσουμε την τύχη του να ζούμε τέτοιες εμπειρίες!
Oh yes!!
με την καλύτερη των καλύτερων παρέα!!
Και ξανά στο μακρύ δρόμο.
Με το βλέμμα να χάνεται στο βάθος ώρες ατελείωτες σε ρυθμό νωχελικό
έτσι το αποφάσισε ο νομοθέτης των δρόμων αυτών κι έτσι γίνεται δίχως γιατί και πρέπει
Ο επόμενος καταρράκτης έχει τα ζόρια του.
Είναι ο πολυφωτογραφημένος Skógafoss.
Έχει τη σκάλα που σε οδηγεί στο σημείο που πέφτουν τα νερά και η οποία είναι τεστ κοπώσεως
και κορονο-ιού μαζί,δεν μέτρησα σκαλιά ούτε σφυγμούς γιατί έμοιαζαν να είναι ένας.
Η όλη εμπειρία έμοιαζε σαν απογείωση με τα δικά σου φτερά
η ματιά πίσω και κάτω στη βάση του νερού σε αποζημιώνει και με το παραπάνω.
Κατεβαίνουμε να πλησιάσουμε τη βάση ,έχουμε αργήσει και πάμε πετώντας!
Σε καμμία φωτογραφία ούτε και στο βίντεο δεν αποτυπώνεται
η μοναδική αίσθηση ότι στέκεις μπροστά στο Θεό σου.
Το αυτοκίνητο ξαναβγαίνει στον κεντρικό δρόμο και κινείται ανατολικά σχεδόν παραθαλάσσια.
Η αίσθηση ότι είσαι σε νησί σταθερή κι ας μην το βλέπεις με τα μάτια σου.
Φτάνουμε στη μαύρη παραλία τη Reynisfjara Beach.
Το Land cruiser είναι ούτως ή άλλως ο βασιλιάς και το όνειρο πολλών από εμάς.
Σε αυτήν την υπερυψωμένη σε όλα έκδοση είναι αδύνατον να μην ποζάρεις δίπλα του!
Η παραλία μας υποδέχεται με μανιασμένο αέρα
και θερμοκρασία που μόνο Αύγουστο δε θυμίζει.
Τα κύματα θέλουν ιδιαίτερο σεβασμό ,αν τυχόν σε τυλίξουν σαλπάρεις για Ιρλανδία.
Μη σε ξεγελάει το χρώμα του νερού!
Μείνε ασφαλής.
Μιας και η διαμονή σε σκηνή έχει εκτός από τα καλά της και τα σχετικά θέματα με τον αέρα και το κρύο πάρα πολλοί campers ταξιδεύουν με βανάκια , ενοικιαζόμενα και μη.
Αυτό μου έκλεψε την προσοχή λόγω της ευκινησίας του και του ωραίου σχεδίου στο πλάι.
Θα κάνουμε μια μικρή ανασυγκρότηση στο Vik για βόλτα στα μαγαζιά κι ένα μίνι γεύμα.
Και ξανά στο γνώριμο νανούρισμα του δρόμου.
Δε θα ξεχάσω τα λόγια του Παναγιώτη...
είναι ευκαιρία να αποθηκεύσεις πολυτιμες εικόνες και στιγμές γαλήνης και ηρεμίας
αφήνοντας το βλέμμα να τρέχει στον ορίζοντα ή στην απεραντοσύνη γύρω σου.
Για να μπορείς να ανατρέξεις να διαφύγεις την ώρα που ασφυκτιάς
μέσα στον βαρύ ακίνητο αλλά όχι ανίκητο χειμώνα που έρχεται..
Οι ατελείωτες ευθείες ,μια συνεδρία ψυχοθεραπείας η κάθε μία,
ακόμα και τώρα που πληκτρολογώ το κείμενο στα μέσα του Οκτωβρίου νιώθω τη διαδικασία.
Φτάνουμε απόγευμα πια στη λίμνη με τα παγόβουνα.
Το Jökulsárlón είναι κι αυτό μια τουριστική περιοχή και πως να μην είναι άλλωστε..
Άλλη μία έκπληξη του ταξιδιού η βόλτα μέσα στα παγωμένα νερά με ένα αστείο στην όψη αλλά πολύ βολικό για την περίπτωση αμφίβιο όχημα.
Η θερμοκρασία του νερού είναι 2 με 4 βαθμοί ,
ο ναυαγοσώστης ακολουθεί διακριτικά ώστε να επέμβει αν κανείς βρεθεί μέσα στο νερό.
ο μικρός Γαλλόφωνος μπερμπάντης ξεναγός μας στα της λίμνης εν δράσει.
Και εδώ με την μικρή κυρία που τον έβαλε σε σκέψη και στη διαδικασία
να κόψει το μεγάλο κομμάτι πάγου σε σχήμα καρδιάς!!!!
Έλα κι εσύ να ποζάρεις , επιβάλλεται!
Αναμνηστική!!
Πίνακας οδικής ζωγραφικής και στιγμές χρωμάτων από τον ήλιο που βρίσκεται πλέον πίσω μας.
Φτάσαμε και βγαίνουμε βόλτα στα έρημα δρομάκια του Hofn όπου και θα διανυκτερεύσουμε.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις κι η Χριστίνα να μου λέει''μπαμπά αυτά πίσω μας κάνουν μπάνιο!''
Μα είναι καλοκαίρι,το δικό τους διαφορετικό αλλά πάντα καλοκαίρι
και το μπάνιο αυτήν την εποχή είναι αδιαπραγμάτευτο!!!
Ο μεγάλος αντίπαλος , ο αέρας.
όλη η διαμορφωμένη για πεζούς παραθαλάσσια βόλτα είναι διακοσμημένη
με ταμπλέτες αναφοράς στους διάφορους πλανήτες του ουρανού.
Η ώρα η ηρεμία ο τόπος είναι το κατάλληλο περιβάλλον
για να γυρίσεις να κοιτάξεις προς τον ουρανό χαμογελώντας κρυφά.
Άλλος κόσμος....
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.
Ξεκινάμε για να φτάσουμε γρήγορα στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού όπου θα γυρίσουμε και πάλι προς τα δυτικά μέσα από την ενδοχώρα.
Το βλέμμα κοιτάει μπροστά
....και ταυτόχρονα πίσω στη ζωή ρισκάρω να πω εγώ που πάτησα το κλικ
Είναι μια υπέροχη κι υπέροχα απερίγραπτη βόλτα στην άκρη της γης
σε μέρος που νομίζεις ότι οι διαπραγματεύσεις
ανάμεσα στα έγκατα και την επιφάνεια για το ποιός θα κάτσει πού βρίσκονται στη μέση
Μας αξίωσε η ζωή να το ζήσουμε κι αυτό στα 50 μας!!!
Στάσεις στα ψαροχώρια για το απαραίτητο ξεμούδιασμα...
Να που βρήκα ποιο είναι το ψαροχώρι που ξαποσταίνουμε , το λέει στην πρύμνη!
Κι όμως πρόκειται για ενοικιαζόμενο σπιτάκι!!
Πριν τις ατελείωτες ευθείες που θα μας πάνε δυτικά πλέον
κάνουμε μια στάση ανεφοδιασμού στο Egilstadir
Μπροστά μας βρίσκεται το Hverir
Οι διαπραγματεύσεις για την τελική μορφή της επιφάνειας της Γης,
αυτό που λέγαμε λίγο πριν στη βάση του βράχου.
Είμαστε έκπληκτοι μπροστά σε αυτό που συμβαίνει
ακριβώς κάτω από τα πόδια μας επί σειρά εκατομμυρίων ετών!!
Ο ήχος το σφύριγμα του καπνού που βγαίνει από τα έγκατα της Γης....δε θα τον ξεχάσω ποτέ!
Δρόμοι....
Περιήγηση στο δρυμό Dimmuborgir κοντά στη λίμνη Myvatn .
Μι ταμπέλα πολύ συνηθισμένη στα αξιοθέατα του νησιού.
Σήμερα θα φτάσουμε στο Husavic για διανυκτέρευση
Ημέρα 4η
Καλημέρα με το φαράγγι Asbyrgi όπου νερό δέντρα και πέτρα γίνονται ένα σώμα
Detifoss
Το χρώμα του νερού και της πέτρας τον κάνουν απόκοσμο
αλλά είναι ο καταρράκτης με τη μεγαλύτερη ποσότητα νερού σε όλο το ταξίδι.
Από τους ελάχιστους σύντροχους που συναντήσαμε.
Λογικό μέχρι ένα σημείο μιας και οδηγικά δεν υπάρχει τίποτα συναρπαστικό.
πέρα από την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην άκρη του κόσμου.
Υπάρχει όμως η αίσθηση της κατάκτησης ενός τόσο μακρινού και ειδικού προορισμού
μιας και για να έρθεις εδώ με το δικό σου όχημα κάνεις ένα χρονοβόρο και ακριβό ακτοπλοικό ταξίδι.
Στο δρόμο μας θα μαγευτούμε από το ανάγλυφο και τα χρώματα του καταρράκτη των Θεών.
Godafoss
Θα πετάξουμε από ανεμελιά ...μπερδεμένη με χαρά!
Akureyri
Η ώρα της εισόδου σε πόλη ,μετά από ολόκληρα 24 ωρα στη φύση ξαναβλέπουμε κτίρια και κίνηση.
Το απόγευμα σαλπαρουμε στον παγωμένο κόλπο.
Θα διανύσουμε συνολικά 70 μίλια για να βγούμε
στα ανοιχτά-ουσιαστικά στον Ατλαντικό- για να δούμε ένα σπάνιο θηλαστικό...
Η προσμονή σε μια εικόνα
Η μικρή φάλαινα αναδύθηκε μπροστά μας αλλά ο φακός έμεινε κρεμασμένος στο λαιμό.
Και πολύ καλά έκανε μιας και το να ζήσεις τη στιγμή έκπληκτος
προηγείται της απόπειρας ψηφιακής καταγραφής.
Περιμένοντας συνολικά μισή ώρα στην παγωμένη πλώρη κατάφερα να αποθανατίσω
την ουρά της επόμενης ανάδυσης του επιβλητικού αυτού ζωντανού στην επιφάνεια
Το βράδυ στην αποβάθρα θα κυλήσει σε μια ξύλινη pub με δείπνο και αφηγήσεις ταξιδιωτικών εμπειριών από κάθε οπτική γωνιά και γωνιά του πλανήτη.
Ημέρα 5η
Αν μου ζητούσες να περιγράψω τους Ισλανδούς σε μια φωτογραφία , θα ήταν αυτή.
Η αναμονή στο κόκκινο ανταμείβεται με καρδούλα!
Ξημερώνει κι ενώ η μικρή μας έχει έρθει δίχως κανένα κορονο-τεστ στη χώρα λόγω ηλικίας
πρέπει να κάνει μοριακό για να επιστρέψει στην ''ασφαλή'' Ελλάδα,
κλαίω από τα γέλια που μπορεί να είναι και οργή.
Όλα γίνονται με ακρίβεια λεπτού και ξεκινούμε για ακόμα δυτικότερες διαδρομές και ανακαλύψεις.
Σύμμαχος για άλλη μια μέρα ο καιρός !!
Δικός μου άνθρωπος...
Βρισκόμαστε ήδη στο Borgarnes
Από το σημείο αυτό εισερχόμαστε στην άγνωστη
από περιγραφές ταξιδιωτών χερσόνησο Snaefelsness
όπου θα δούμε
μοναδικές παραλίες χωριά και αξιοθέατα.
Arnarstapi.
Το μέρος τούτο μας έκλεψε την καρδιά μιας και η γνωριμία μαζί του ήταν αναπάντεχη.
Δεν είχαμε καμμία πρότερη εικόνα ή περιγραφή για το τι θα συναντήσουμε πεζοπορώντας στο παραθαλάσσιο μονοπάτι του .....
Συνεχίζουμε ακόμη δυτικότερα.
Στάση σε rest area και από ψηλά φαίνεται πως η παραλία στα πόδια μας κρύβει κάποια παλιά ιστορία.
Κατεβαίνουμε από το μονοπάτι....
Είναι σημείο ναυάγιου , τα κομμάτια μοιάζουν από πολύ παλιό σκαρί..
Η ιστορία του και η γεμάτη ευγένεια και σεβασμό και συναίσθημα τελευταία φράση,
Παρακαλούμε μην ενοχλείτε τα απομεινάρια.
Η επόμενη παράκαμψη έχει ανάβαση στην κορυφή ενός ανενεργού ηφαίστειου
Είναι ώρα που κοιμάται και δεν εντυπωσιάζει,φαντάσου τον όμως στα νεύρα του.
Μετά τις υπερπαραγωγές πτώσης νερού της νότιας ακτής μας φαίνεται μικρούλης αλλά για να δεις κάτι τέτοιο στην κάτω Ευρώπη μπορεί να χρειαστεί και πορεία εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Και παρέα με τον Παναγιώτη και κάδρο το βουνό του Game of Thrones παρακαλώ.
Αργά το απόγευμα φτάνουμε στο Stykkisholmur
Θα περπατήσουμε μέχρι το λιμάνι χαζεύοντας κι εδώ τα σπίτια
κι απολαμβάνοντας τη σκανδιναβική γαλήνη.
Προσπαθούμε αδίκως να βρούμε τη βραδινή διασκέδαση έξω
και γρήγορα επιστρέφουμε για ξεκούραση μετά από μια πολύ δυνατή χιλιομετρικά ημέρα.
Ημέρα 6η
Πορεία προς την πρωτεύουσα Reykiavik
Ο κύκλος της γνωριμίας με την υπέροχη Ισλανδία κλείνει με την περιήγηση στην πρωτεύουσα της
Sun voyager , ατσάλινο γλυπτό σκάφους στη θάλασσα.
Προσομοιώνει σκάφος των Vikings κι όχι τυχαία μοιάζει έτοιμο προς αναχώρηση.
Το πλανητάριο Perlan με τον εντυπωσιακό θόλο του που περιστρέφεται.
Φιλοξενεί εστιατόριο με εκπληκτική θέα σην πόλη και μουσείο με οικολογικές ανησυχίες.
Κατεβαίνουμε για περπάτημα στο κέντρο.
Η δεσπόζουσα στο ψηλότερο σημείο της πόλης λουθηρανική εκκλησία
το ύψος φτάνει τα 75 μέτρα και είναι χτισμένη μόλις το 1986.
(Το τζαμί της πόλης βρίσκεται λίγο πιο έξω και κοντά στο μικρό αεροδρόμιο
που εξυπηρετεί μόνο τις τοπικές πτήσεις)
Θα ήθελα να ακούσω τον ήχο του!
Βόλτα στα πεζοδρομημένα στενά του κέντρου.
Πεζοδρόμηση ακόμα και στο κεντρικότερο σημείο της πόλης.
Οι άνθρωποι έχουν αποφασίσει για τη θέση του αυτοκινήτου στη ζωή τους
και σίγουρα δεν το θέλουν ακινητοποιημένο ανάμεσα στα πόδια τους.
Ομορφαίνοντας την πόλη με λουλούδια
Το άγαλμα του ανώνυμου γραφειοκράτη στην πλατεία του Δημαρχείου.
Ο επίλογος του φανταστικού αυτού οδοιπορικού γράφεται
λίγες ώρες πριν την ολονύκτια διπλή πτήση με βουτιά σε σεληνιακό τοπίο στη μπλε λίμνη
Εις υγείαν αειθαλή συνοδοιπόρε και συνταξιδιώτισσα στο παράξενο τρένο της ζωής
Το δώρο όσων έφτασαν μέχρι την άκρη του κόσμου μας ,το ταξίδι σε κίνηση
με την μοναδική υπογραφη της Χριστινας!
Τελικά όλοι στην οικογένεια έχετε το κάτι ντις!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε όλοι καλά με πολλά ταξίδια...................
Ναι Γιάννη το μικρόβιο μας έπιασε όλους!Καλά ταξίδια και σε εσάς!
Διαγραφή