Σαββατοκύριακο με τα μηχανάκια λοιπόν
σε προορισμό που προέκυψε από παλιά χρωστούμενα.
ο Καιρός έχει γυρίσει σε συννεφιασμένος αλλά τα σημάδια της πολυήμερης βροχόπτωσης
είναι έντονα στο οδόστρωμα και τριγύρω μας
Μας πιάσανε!!
Εχουμε επιλέξει να αφήσουμε τον Κώστα να μας γνωρίσει
στους μυστικούς δρόμους βόρεια της Καβάλας που οδηγούν στο νομό Ξάνθης
Χωριά άγνωστα σε μικρούς δρόμους χαμένα..κάτι ετοιμάζουν αυτοί!
Λεκάνη,είχα χρόνια να περάσω.
Στη διαδρομή και μέσω του viber που φτιάξαμε
για την άμεση επικοινωνία μας σε εκδρομές και στην καθημερινότητα
(το θυμάσαι λαθραναγνώστη μ@λακα-κο γιατί το φτιάξαμε ε??)
συννενοούμαστε με τον Θωμά για συνάντηση και καφεδάκι στον Κεχρόκαμπο
Σατιρίζοντας την πραγματικότητα με ένα αλυσοπρίονο!
Περιμένοντας τους καφέδες
Στις πλατείες των χωριών πρέπει να έχεις όρεξη για ματιές.
Φτάνουν μέχρι την παιδική σου ηλικία
Μαζί με τους Ελληνικούς ήρθαν και τα συνοδευτικά,επίσης χρώματος καφέ!
Στον Εχίνο και λίγο πριν μας αφήσει ,
ο Θωμάς μας περιγράφει τι βλέπουμε στο μνημείο και στο λόφο πίσω μας.
Εις μνήμην των χαμένων σε άλλη μια ηρωική προσπάθεια
καθυστέρησης της γερμανικής εισβολής στη χώρα μας το 1941
Συνεχίζουμε ,περνάμε το Νέστο κι ανηφορίζουμε μέσα στα Πομακοχώρια
Φτάνοντας στα δωμάτια του Χουσειν το σκηνικό είναι το κλασσικό
και σχεδόν ίδιο όπου υπάρχουν λουτρά στη χώρα μας.
Απλή διαμονή χωρίς πολυτέλειες και πισίνες για να μαλακώσεις το είναι σου
πριν από έναν ωραίο υπνάκο στη φύση.
Αν ψάχνεις νυχτερινά περπατήματα και τέτοια,απλά προσπερνάς.
Αναπάντεχη συνάντηση την ώρα του φαγητού με τον απολαυστικό στις διηγήσεις του κ.Βεργο,
πατέρα του σύντροχου Γιάννη από την Ξάνθη!!
Και φυσικά η κουβέντα ξεκίνησε με το ''έχω έναν γιό σαν εσάς με μηχανή''
η δε ταυτοποίηση έγιεν με το ΄΄έχει αλλάξει τρία Aprilia''
ε δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι αυτός!
Χειμερινοί Κολυμβητές
Μέσα στη βάθρα ...
Θέρμες με το φως της ημέρας , στη μικρή πλατεία.
Τριγυρνάμε στο χωριό,εγκατάλειψη προφανώς λόγω έλλειψης μαθητών.
Αν είστε από εκείνα τα μέρη και κλαίτε κάτι τέτοιο είναι στην αυλή του σχολείου που ειδατε
Η ταμπέλα μας έμεινε .....
Είναι να έρθει η ηλιοφάνεια αλλά το πρωινό σκηνικό είναι ακόμα χειμωνιάτικο
Δε βιαζόμαστε και βγαίνουμε βόλτα στο περτόχτιστο μονοπάτι
που οδηγεί προς το φαράγγι κάτω από τον οικισμό.
Φτάνουμε στο σημείο με τις εξωτερικές βάθρες ,το νερό όμως είναι καυτό και δεν επιχειρούμε βουτιά.
Το σκηνικό με τις επιδράσεις του πάνω στα πετρώματα θυμίζει τις πρόσφατες εικόνες που ΄χω από την μακρινή Ισλανδία.
Στην Ελλάδα μπορείς να συναντήσεις όλον τον πλανήτη τελικά!
Ανηφορίζουμε για να βρούμε τη ''λαμαρίνα''
Εδώ είσαι....υπάιθριο λουτρό με κόσμο να το χαίρεται ήδη!
Κορίτσια να φεύγουμε σιγά σιγά...
Εξω από τις κάτω Θέρμες,ζεστή καλημέρα και κουβέντα.
Χωρίς το μουλάρι δεν γίνεται να είσαι εδώ στο βουνό μου λέει...
παρακάμψεις.....δε λέω άλλα!
Ο καιρός έχει ανοίξει και είναι ώρα για οδήγηση αλλά και λίγες φωτογραφίες
Κατευθυνόμαστε προς το φράγμα του Θησαυρού,γέφυρα Νέστου
Ομολογώ πως ακόμα κι άν έχω φτάσει μέχρι τη Στέψη του φράγματος...δεν το θυμάμαι.
προς τα που είναι η έξοδος?
Βρέθηκε.
Στη Στέψη ,το υψηλότερο σημείο του φράγματος και η φωτό θυμίζει λίγο Ιταλία!!
End of the road,go back.
H μέρα στολίζεται στη Χωριστή με άρωμα ιντερνετικής ζεστής φιλίας.
Ο φίλος Γιώργος μας κερνάει παγωτάκι στο ζαχαροπλαστείο του στη Χωριστή
που παρά το όνομα της ενώνει ανθρώπους
που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα αλλά να μοιραστούν το κοινό τους πάθος.
Αγγίστα Σερρών περιμένοντας το τρένο που δεν πέρασε ποτέ,
όμηροι για λίγο ενός κολλημένου ρελέ που κατεβάζει τις μπάρες.
See ya!
Και με την απαραίτητη μουσική φθινοπωρινή επένδυση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο