Το μαντάτο για την εκδρομή ήρθε γάντι.
Ημερήσια βόλτα στη γείτονα με άρωμα ορεινού όγκου Σερρών
και πέρασμα από τον αυχένα ανάμεσα στον Προμαχώνα και το Άνω Πετρίτσι.
Κανονικά το μήνα Νοέμβριο το δρομολόγιο αυτό είναι απαγορευτικό λόγω κρύου
αλλά φέτος δείχνει να το προλαβαίνουμε φθινοπωρινό
Φτάνω στην ώρα μου μαζί με Μίλτο Παναγιώτη και Στέλιο,
γρήγορα θα βρεθούμε στην Εθνική για Σέρρες
και στα στροφιλίκια του δρόμου για το Κάτω Νευροκόπι.
Η θερμοκρασία αρχίζει να μην αστειεύεται με το πρώτο μονοψήφιο
να μας βρίσκει στα πατατοχώραφα μετά τη Βροντού.
Ο ήλιος θα βοηθούσε λίγο.
Είναι να χαμογελάσει αλλά το σκέφτεται
Στα σύνορα απόλυτη ησυχία και τίποτα δε θυμίζει τον καλοκαιρινό χαμό.
Ευκαιρία για κουβέντα με το συνοριακό στην Ελληνική πλευρά
το θέμα μας η ανομβρία και το διάσημο κρύο του Κάτω Νευροκοπίου.
Φουλάρουμε με 95αρα (απόδοσης 100 και βάλε Ελληνικών οκτανίων) με χρέωση 1.25 ευρώ ανά λίτρο,
έτσι για να θυμηθούμε την μεγάλη παραμύθα της τιμής του βαρελιού που μας πουλάνε στην Ελλάδα...
Κι εκεί ανοίγω την κουβέντα για το μυστικό που λέγεται Kovachevica
και την pub των ονείρων κάθε φευγάτου που είναι κρυμμένη στα στενά της.
Κανείς από την παρεά δεν την έχει ξανακούσει
κι εγώ έχω να πάω κατά κει δύο χρόνια , ώρα να το ρυθμίσουμε!
Ανηφορίζοντας τα 18 επαρχιακά χιλιόμετρα
Το Leshten έχει εξελιχθεί σε τουριστικό προορισμό
Θυμίζει χωριό του Πηλίου ,ο ήλιος φάνηκε και το ομορφαίνει.
Το 'Ανω Νευροκόπι στο βάθος
Μια κοντινή ματιά στο φαράγγι όπου βλέπουμε ποτάμι με νερό (επιτέλους).
Και μπαίνουμε στην κρυμμένη Kovachevica.
Το χωριό έχει τη δική θέση και θεωρία για το χρόνο.
8 χρόνια πριν τέτοια εποχή ήταν μια έκπληξη για εμένα
κι αυτό θέλω να χαρίσω με τη σειρά μου στους 3 συνταξιδιώτες.
Φτάνουμε παρκάρουμε και περπατάμε το καλντερίμι μέχρι την είσοδο της Pub.
Tι κι αν έχει μετονομαστεί σε ''ταβέρνα του Αδερφού''
πάλι χρειάζεσαι μαντικές ικανότητες για να βρεις την είσοδο!
Θα καθίσουμε μέσα για να ρεφάρουμε από το κρύο.
Μια ζεστή σούπα θα βοηθήσει ,
Βέβαια το να προσπαθήσεις να συννενοηθείς με την κοπέλα που μιλάει και απαντάει μόνο στη γλώσσα της είναι από αδύνατον έως εκνευριστικό αλλά βγάλαμε άκρη με τη βοήθεια της τύχης!
Κουβέντα για τα μηχανάκια μαζί με το χάζι στο απίθανο σκηνικό
Ο βαλκανικός χρόνος είναι ίδιος σε όλα τα ρολόγια
Το μαγαζί θυμίζει το αξέχαστο club του αείμνηστου George στη Σάρτη
δηλαδή αυθεντικό εσωτερικό παλαιοπωλείου
Από την εποχή που ήταν να μη σε πιάσει στα πλήκτρα της...
Πόσοι ξέρουμε το πόμολο αυτό από το σπίτι της γιαγιάς μας?
Το ρεύμα δεν είναι κάτι δεδομένο σε αυτήν την πρωτεύουσα της βαρυχειμωνιάς.
Τι νέα?
Στην αυλή τα ίδια , Βαλκάνια παντού
εΕπιλογή για τολμηρούς
Το χωριό σηκώνει περπάτημα από σοκάκι σε στενάκι
είναι ένα μοναδικό κινηματογραφικό σκηνικό.
Νομίζω πως θα ξαναέρθουμε σύντομα μια πιο μεγάλη ανοιξιάτικη μέρα
Κατεβαίνοντας,
Θα σταθούμε λίγο φωτογραφικά στο Gorno Dryanovo,
μέσα στο παραδοσιακό μουσουλμανικό χωριό ο χρόνος δεν έχει επιπτώσεις.
Αυτό το ξηγημένο ακομπλεξάριστο πομάκικο χαμόγελο το έχω ξαναδεί
κάπου στα δικά μας χωριά πάνω από την Ξάνθη.
Σε όλη τη βουλγάρικη επαρχία άλλωστε θα βρεις την αληθινή πλευρά της χώρας
μακριά από τις ορδές πλούτου που ξεκινούν από τη Σόφια και τις συναντάς παντού ,
από τα ορεινά θέρετρα της χώρας μέχρι τα διάσημα δικά μας κέντρα διακοπών.
Λίγο πιο κάτω ο Άγιος Παρασκευάς που είχε δώσει τον τίτλο στην πρώτη εξόρμηση εδώ!
Στα 1450 μέτρα υψόμετρο και πάλι αγκαλιά με τα μονοψήφια στπ θερμόμετρο.
Η μέρα είναι πλέον πολύ μικρή και σβέλτα κατηφορίζουμε για τον Προμαχώνα
Μόνη της σε ένα σπίτι στο πουθενά,
άλλη μια σειρά σπιτιών και οικισμών όπου ο χρόνος μοιάζει σταματημένος
Μετά την είσοδο στην Ελλάδα οι ταχύτητες ανεβαίνουν,
η διαδρομή μέσα στα στενά των Σερρών αν και με ασυντήρητο οδόστρωμα είναι πάντα απόλαυση.
Με τον ήλιο να χάνεται άνθρωποι και μηχανές
κουκουλωνόμαστε στο σπίτι μέχρι την επόμενη ευκαιρία
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο