Διεργασίες μακεδονικού τύπου έφεραν τα φετινά ''αμπάντο''
σε κατάσταση ελεγχόμενη όπως η πόρτα της DIsco Lavalbone 30 χρόνια πίσω
Δηλαδή δε συνοδεύεσαι δε μπαίνεις , νέος είσαι θα ξανάρθεις , πάμε παρακάτω.
Μέρα 1
Το καλό πράγμα από την αρχή του φαίνεται.
Μετά τη Λαμία μπήκαμε στον παλιό Μπράλο
και στο κλίμα των αμπάντο
όπως λέμε την εκδρομή στα γρήγορα
Η μέρα είναι μισή , είναι μετάβασης κι είναι γεμάτη λεπτό προς λεπτό
μιας και θέλουμε να επισκεφθούμε τη μεγάλη Έκθεση Μοτοσυκλέτας
που γίνεται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα.
Τρέχοντας ανάμεσα στους πανικόβλητους οδηγούς του λεκανοπέδιου τα προλαβαίνουμε όλα
κι ούτε το μποτιλιάρισμα 9 χιλιομέτρων στην παραλιακή μπορεί να μας εμποδίσει να ζήσουμε
ΟΛΟ το φόρτωμα επί 3 ώρες του Κίσσαμος με νταλίκες νταλίκες και τράκτορες από νταλίκες,
Πίσω φορτώνει με τα όλα του και μετά
από μια νύχτα στρωματσάδα κι ατέλειωτου χαβαλέ
πατάμε χαράματα στο μεγάλο νησί
Έχωμε έρθει μιλημένοι σε όλα , δεν είμεθα τίποτα τουρίσται θύματα των αξιολογήσεων
για να φάμε μπουγάτσα με τέσσερα ευρώ
Ιοεδάνης.
Με μυζήθρα και ζάχαρη , μούρλια αλλά ζητήστε τιμοκατάλογο πρώτα.
Στο μεγάλο κι άνετο σύγχρονο δωμάτιο αφήνουμε ότι περισσεύει
και ξεκινάμε τη βόλτα στο δυτικό κομμάτι του νησιού
με πλοηγό το χάρτη του φίλτατου Στέλιου από το θρυλικό motoadv.gr
και προπορευόμενο τον επίσης καλό φίλο Τζώρτζη εντουρά παλιάς κοπής και γερό τιμόνι.
Το νησί έχει μεγάλη αγκαλιά κι είναι για την πάρτη μας ολάνοιχτη.
Ο Βασίλης ειδικός στα γκαρμινάτα ηλεκτρονικά ελέγχει ότι είμαστε στο σωστό δρόμο
μέχρι που αυτός τελειώνει ενίοτε σε κάποια αυλή
ή όπως τώρα στο παγωμένο μπαλκόνι που σηματοδοτεί
την έναρξη της πεζοπορικής διάσχισης του φαραγγιού της Σαμαριάς.
Αλέκος Βασίλης Βασίλης Νίκος Διονύσης Πασχάλης και Μίλτος
εμάς θα βλέπετε που τα είδαμε όλα!
Πάμε για την κατάβαση προς τα μέρη της Παλαιοχώρας από κάτι παλιόδρομους μούρλια.
Το κρύο είναι αρκετό κι με την ομίχλη που τρέχει όπως σε κάτι ταινίες λόγω του δυνατού αέρα
είναι καιρός ταμάμ για μηχανάκι
Κι εδώ φουρφούρια της διάσωσης του πλανήτη ανάμεσα σε αγροτικά euro -5
.... δεν παλεύεται το πράγμα με αυτά που αποφασίζονται κι αφήνονται να συνυπάρχουν.
Στο βάθος φαίνεται η Γαύδος αν δε τη βλέπετε έχουμε χρόνο βάλτε μια ρακή
μιας και στο πιο βάθος κάτω στο γκρεμό είναι ο Τζώρτζης
που πήγε να φέρει το κράνος που του έπεσε όπως μας την έδειχνε.
Αυτά τα δύο παλληκάρια με το 1250 είναι πολύ καλά παιδιά,
δείτε πως χαιρετούν το νέο άρχοντα του δρόμου με το Χ φανάρι
Μια εικόνα χίλιες λέξεις αισθάνομαι σα να είμαι σε επίσκεψη σε λέσχη με κλασσικά
και τους κατόχους περήφανους που έχουν ρυθμίσει τις πλατίνες σωστά (για τα επόμενα 2 λεπτά)
Παραλία Παλαιοχώρας διαθέσιμη σε ρομαντικούς για πλάνα μπάνιο και χαλάρωση
Στο γωνιακό στυλάτο καφέ οι ντόπιοι χαλαροί και το αμπάντο τσούρμο
να πενταπλασιάζει τον αριθμό των ντεσιμπέλ από όπου περνούσε.
7 άτομα 4 τραπέζια ....απορώ πως δε χάνεστε στο δρόμο
το εσωτερικό χρήζει μελέτης , χρόνο έχουμε γιατί βγήκαν οι πρώτες ρακές.
Το αμπάντο σκληραίνει μιας και φτάνουμε στη Σκλαβοπούλα από όπου ξεκινά ο πετροχαλικοχωματόδρομος που θα μας πάει από Λαφονήσι μεριά
Καφενειώ και τελεία ταβέρνα
Ένα νέο είδος Ελληνικής γραφής γεννήθηκε στην είσοδο του χωριού,
επηρεασμένο από την τεχνολογία με μια νέα κατάληξη στο όνομα της ιστοσελίδας? του μαγαζιού
αλλά και το πρωτοεμφανιζόμενο ρήμα καφενειώ που μάλλον σημαίνει
γίνομαι ντίρλα από τις ρακές και μετά θυμάμαι
πως πρέπει να φτιάξω και μια ταμπέλα
για να μας βρίσκουν οι τουρίσται και
στο χωριό αλλά και στο διαδίκτυο.
Το γεγονός ότι δεν την έχει πυροβολήσει κανείς
όπως κάνουν με τις αντίστοιχες της οδικής σήμανσης είναι επίσης ιδιαίτερα εντυπωσιακό
και σίγουρα φανερώνει σεβασμό προς το καφετζή ή τα αποστάγματα του.
Μαντινάδα παλαιωμένη που ταιριάζει γάντι.
''Στην πάνω μπάντα της κόπρας φυτρώνουν οι ντομάτες
ότι σκ@τα είναι ο καφετζής έτσι είναι κι οι πελάτες''Πάμε στα δικά μας?
Μοτοσυκλέτες περιπέτειας η πλέον μεγάλη επικοινωνιακή παπάντζα
για μια κατηγορία που σήμερα έφτασε να περιλαμβάνει από παπάκια με ακτινωτούς τροχούς
και δεμένα όλα πάνω τους με tie wrap από το εργοστάσιο
μέχρι superbike 170 ίππων με όρθια θέση οδήγησης και κατανάλωση μεγάλου suv..
Και κάπου στο ζεστό κρητικό ανοιξιάτικο μεσημέρι
είναι κι αυτός που χαλάει την πιάτσα και τα κάνει όλα με το απίθανο Tracer
που θα πιάσει σύντομα τις δύο εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα.
Τώρα που χαζεύοντας από το καραούλι της δυσπρόσιτης κεραίας πάνω από το Κεδρόδασος
το φιλοσοφώ λίγο παραπάνω καταλήγω πως όλα τα περιπετειώδη
περιέχουν τον όρο το καθένα με τον τρόπο του.
Από τη χρήση με καθημερινές βλάβες μέχρι τη μάχη με την αντλία βενζίνης στο πρατήριο
από την παράλληλη συλλογή φωτογραφιών από δάση κι από radar της τροχαίας
από τη διάσχιση της ΕΕ σε δύο μέρες με ένα των 150 ίππων
μέχρι την παρατήρηση του ''πως το κάνουν'' οι κότες στα χωριά καβάλα σε ένα 26 ίππων
ο καθένας μας καλείται να επιλέξει τον τρόπο και να τη ζήσει.
Την Κεραία την είχα βάλει σε αυτά που θα γίνουν
ο Τζώρτζης επέμενε διακριτικά άστο μην έρθεις κάτω σε τεύχη
αλλά εγώ θα ανέβαινα ακόμα κι αν χρειαζόταν να το ξεβιδώσω
και να το πάω κομμάτι κομμάτι επάνω
κι έλα που το έκανα σε ένα δίλεπτο με τα απίθανα ηλεκτρονικά και τον ηλεκτρικό κινητήρα
του 1300 να υποστηρίζουν πρόσφυση και διάβασμα δρόμου με τελειότητα που σε τελειώνει..
Φυσικά βρέθηκαν άλλοι δύο να το ευχαριστηθούμε παρέα,
οι υπόλοιποι νέοι είστε θα ξαναπάτε.
Ωρε καραούλι με θέα στα γούστα , Κεδρόδασος και Λαφονήσι στο βάθος.
Διονύση λλλλείπεις.
Αιντε γυρίστε τα να φύγουμε
Αυτό που οι χασομέρηδες βρίσκουν μικρό βάραγε συνέχεια στα διόδια σαν αυτοκίνητο
δείτε κουτρουβάλα αλλά μην τρομάζετε τα φρένα φτάνουν για ότι σκεφτείς.
Η φωτογραφία αδικεί τον κρυμμένο επί Γης παράδεισο που λέγεται Άσπρη Λίμνη.
Είμαι ειδικός στους στραβούς ορίζοντες ισιώστε την αν ενοχλεί
Εμείς ρίξαμε τη δεύτερη νησιώτικη φετινή βουτιά μας
η άσπρη Λίμνη είναι ένα από τα ωραιότερα αμπάντο μυστικά της σημερινής διαδρομής.
Αν και η βόλτα συνεχίζεται στον υπέροχο παραλιακό που θα μας πάει μέχρι τη Φαλάσαρνα οι ξενύχτηδες του πλοίου οδηγούμε οριακά μηχανικά και μετά το Κολυμπάρι και κάτι καφεινούχες ρακές βάζουμε πλώρη για κατάπλου στα Χανιά.
Ανασυγκρότηση φαγητό με καλούς φίλους που βγήκαν να μας υποδεχτούν στον τόπο τους
και μια κοσμοπολίτικη γύρα στα στενά του παλιού λιμανιού
θα κλείσουν την πρώτη μέρα στο νησί με τον καλύτερο τρόπο.
Μέρα 2
και με το καλημέρα ο Τζωρτζής που θα είναι και σήμερα αλλά για λίγο ο πλοηγός μας
στρίβει πριν το χωριό Βρύσες και χάνεται σε μια μικρή χωμάτινη διαδρομή
μέσα στα μυρωδάτα περιβόλια με τις πορτοκαλιές
και τις σκιές
και τα ποταμάκια ......να πάλι αυτός με το tracer το adventure!
πιάνουμε τα υψώματα στο δρόμο για τα Σφακιά
Αφού ανεφοδιαστούμε στον Ίμπρο που φαίνεται στο βάθος
έτσι για να αρχίσει να βλέπει πάλι ο Μίλτος μας
γυρνάμε και πιάνουμε την αμπαντίλα της ημέρας
το δρόμο για το Ασφένδου και το πάσο του Καλλικράτη
O Τζώρτζης μας αφήνει κάπου εδώ,
ένα μεγάλο ευχαριστώ για την πλοήγηση τα κεράσματα και την έγνοια όλες τις ημέρες.
πιάνουμε τα abando χωριά
Νίκος και ο guest Μηνάς
Πλησιάζουμε θα σκάσω από την ανυπομονησία κι όπως γυρνάω πίσω
βλέπω το εξώφυλλο του παρόντος περιγραφικού παραληρήματος
Ξεκινά ο Καλλικράτης κι αν δεν το έχεις με τις αναστροφές
μόλις -κι αν- φτάσεις κάτω έχεις γίνει ξεφτέρι.
Σε όποια φουρκέτα και να καταφέρεις να σταθείς έχεις έτοιμο πλάνο από drone
Να γιατί το λένε παραπέντε!
Θα το παραδεχτώ.....ζαλίστηκα!!!!
Δεν πρόλαβα το βλέμμα του,ήταν αυτό το
''ξεκίνησαν οι χαζοί που κατεβαίνουν από επάνω με τα μηχανάκια''
Διονύσης σε στιγμές που το αγνάντι μαλώνει με την οδήγηση
και το μυαλό αδειάζει από τα περιττά για να υποδεχθεί την αγαλλίαση
Θα αφήσουμε τα Σφακιά στους πρώτους ηλιοκαμμένους τουρίστες
και θα πάμε μέχρι το γεφύρι της Αράδαινας γιατί έχει διαδρομάρα με θέα και τέλειο οδόστρωμα και στροφιλίκι.
Στάση στη σκιά και μια γύρα κερασμένη
επιστροφή με φουλ του γαλάζιου
η θάλασσα βγάζει φωνή...
επαγγελματίας (τι έχουμε να φυλάξουμε?)
Το μισό Φραγκοκάστελο λείπει από τη φωτογραφία
γιατί τη λιγοστή σκιά του την έχει καβατζώσει με το τζιπάκι του
ένα δυτικό καθαρματάκι από εκείνα που θέλουν τα λεφτά τους πίσω...
Πίσω εσύ ρε καλτσοπέδιλε εχθρέ του στυλ
αλλά δε μας φταίει κανείς πέρα από τον έμφυτο ραγιαδισμό μας.
Πάμε παρακάτω να βρούμε τα διαμαντάκια από τα οποία είναι γεμάτος ο χάρτης του Στέλιου!
Αγιοβασιλιώτικος παραλιακός παράδεισος για μοτοσυκλετιστές συμπληρώνω εγώ,
θα ξαναέρθουμε στη νέα σχετικά ασφαλτόστρωση των νότιων παραλιακών δρόμων
του νομού Ρεθύμνου με όσους δεν μπόρεσαν
για να κάνουμε τα 30 απ΄τα 48χλμ που εμείς δεν μπορέσαμε να βρούμε
χάνοντας μια μικρή αλλά κομβική από τις δεκάδες διακλαδώσεις
το φαράγγι του Κουρταλιώτη μας αποζημίωσε εν μέρει
Από την προσπάθεια να βρούμε τη συνέχεια ,
εδώ στο χωριό που τρία GPS μάλωναν με δύο διασταυρώσεις.
Άρδακτος..
Σκηνές ευλαβικής εφαρμογής των οδηγιών του gpx σε συνεργασία με το gpz και το gps
'Ολα όμως στη ζωή για κάποιο λόγο γίνονται.
Με τον Αντώνη μιλούσαμε μέσα από την ομάδα των GS στο διαδίκτυο ανταλλάσοντας εκδρομικές πληροφορίες και προτάσεις.
Από το πρωί είμαστε σε επικοινωνία μιας και μας περιμένει στον τόπο του στο Τυμπάκι που τόσο αγαπά και υπηρετεί από τη θέση του αντιδημάρχου περιβάλλοντος.
Στον Κόκκινο Πύργο θα βρεθούμε , κι εκεί μαζί με το Μιχάλη και τον Παναγιώτη θα μας υποδεχθούν με τι άλλο ,ένα τραπέζι με γεύσεις παραγωγής τους και φυσικά μια δύο τρείς κλπ γύρες ρακή.
Εβίβα!
Και για να μας αποτελειώσει δίνει την ιδέα κι αμέσως καβαλάμε για να ζήσουμε
την πιο ιδιαίτερη στιγμή των φετινών αμπάντο αναζητήσεων
την ξενάγηση στον αρχαιολογικό τόπο της Φαιστού υπό το φως του δύοντος ήλιου.
Η μέρα που θυμίζει ταινία του Γούντυ Άλλεν
από εκείνες που τσαντίζεσαι γιατί όλα πηγαίνουν τόσο τέλεια
που δε γίνεται δηλαδή να συμβαίνει αυτό
κλείνει με ένα λουκούλλειο δείπνο στα Δελφίνια στο Καλαμάκι (όχι σουβλάκι , χωριό είναι)
όπου κι από όπου κι αν είστε
αν δεν έχετε φάει να πάτε να το κάνετε όσο είστε νέοι
Μέρα 3
Κι αφού πεισθήκαμε ότι στο δρόμο από το δάσος του Ρούβα μέχρι το Σκίνακα
μπορεί να έχει πέτρες αρκούδες ή και φαλακρά φίδια που ορμάνε σε περαστικούς
αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε ότι υπάρχει σε κατσικοτσιμεντόδρομους αυλές και σοκάκια
από χωριό σε χωριό μέχρι να βρεθούμε στο δρόμο για τα Ανώγεια
χωρίς να δούμε ούτε από μακριά το Ηράκλειο.
Γίνεται???
Στην πλατεία του Σάρχου,διάλογος.
Πέρασαν άλλα μηχανάκια?
Οχι...
Σβήστε όλοι να ακούσουμε αν ζουν.
Από που είστε,μπράβο παιδιά καθίστε μέχρι να έρθουν.
Γλυτώσαμε τις ρακές αλλά όχι την ανοιχτή πρόσκληση
Βασίλης και Μίλτος βγήκαν από την αυλή
αφού έκαναν στην άκρη μια γιαγιά και τρείς βαρβάτες μολόχες και συνεχίζουμε
Σκηνές απείρου κάλλους μετωπική με δύο αγροτικά λίγο πριν περάσουμε
κι οι τύποι χαμογελαστοί πίνουν ρακές μέχρι να ξεκολλήσουν το φτερό από τη ρόδα
και να συνεχίσουν το δρόμο για την επόμενη οδική κρητικού επιπέδου εμπειρία .
Διακρίνονται στην πίσω πόρτα τα σημάδια από τη χρήση τοπικών καυσίμων
και την ευλαβική συντήρηση των συστημάτων euro -5 του οχήματος.
Ε βι βα
Οδηγίες (για το φαγητό γίνονται όλα)
Η γιαγιά στις Κορφές παρατηρεί τον έχοντα λάβει τη θέση του καθοδηγητή μας.
Σε συνεργασία με το τζιπιεξ του Βασίλη οδηγούμαστε στον αφανισμό εντός νεφών σκόνης
στον δρόμο που ένωνε τα χωριά πριν τον πόλεμο (διαλέξτε ελεύθερα ποιον πόλεμο)
Αν δε βγαίνει θα τα γυρίσεις όλα εσύ ρε , του φωνάζω
αλλά ο έμπειρος δε μασάει και συνεχίζει ακάθεκτος
Φλαταδούρα
Νομίζω πως έχουμε ξαναπεράσει, ελάτε περνάει
Και τελικά βγήκαμε στην Τύλισο από όπου ο δρόμος για την κορυφή ήταν ανοιχτός.
Όπως ανοιχτό ήταν και το Αγροτικό Δισκοπωλείο στα Σίσαρχα
που είναι ότι λέει και πολλά περισσότερα.
Χώρος πολυετούς λατρείας της έντεχνης μουσικής και του καλού γούστου ,
την επόμενη φορά θα έρθουμε σε ώρα φαγητού.
κι εδώ όπως χθες με ανθρώπους στο τιμόνι που αγαπούν τη δουλειά τους.
το Δώρο από Φίλο με οδηγία πολύτιμη.
Μη χάνετε χρόνο.
Αφήνουμε πίσω τα Ανώγεια,είναι δύσκολο να επιλέξεις τι -αναγκαστικά- θα προσπεράσεις.
Ανάβαση στις πλαγιές του ήλιου και του αέρα , αυτές με το ατέλειωτο οξυγόνο
και το ιδανικό στροφιλίκι
όσο πλησιάζουμε το Σκίνακα τόσο το τοπίο θυμίζει ότι η Κρήτη
είναι ένα σύνολο από Αλπικές κορφές που δε βυθίστηκαν στο νερό.
Κορυφή , θέα σε Αιγαίο και Λιβυκό και κορύφωση των συναισθημάτων
Με τον αέρα να θέλει να μας πάρει και να μας σηκώσει
Δύο στροφές πιο κάτω,
σωθήκαμε ...ουφ.
Τα είπαμε αυτά αγαπητή οθόνη ....
i just made life a ride
Κατηφορίζουμε πλήρεις συναισθημάτων κι έχουμε λίγες ώρες
μέχρι την επιβίβαση στο πλοίο που μας πάει πίσω στον άλλο κόσμο ...
Φεύγουμε ανατολικά της μεγαλούπολης για να πάρουμε μια ιδέα από Λασίθι ,
σταματούμε στο αποτυχημένο τελικά έργο που λέγεται φράγμα του Αποσελέμη
και που όπως αποφάσισαν οι βροχές σε βάθος χρόνου , δεν έφραξε τίποτα.
Σιγά μη δε βρίσκαμε κλειστό δρόμο!
πεσμένο δρόμο
.....κλειστό πεσμένο δρόμο
Mς 4 χλμ χωματόδρομου φτάνουμε στο χωριό Σφενδύλι
που σκεπάστηκε για λίγο από τα νερά ,
έχει αποκαλυφθεί πλήρως κι είναι πρώτης τάξεως σκηνικό για φωτογραφίες
κι αντίσταση του κ@λου μέσω συνθημάτων
Το γεύμα των αμπάντο Νικητών θα λάβει χώρα prive στο χωριό Κράσι
και σιγά σιγά θα πιούμε το εσπρεσάκι του αποχαιρετισμού στο ανεμοδαρμένο Ηράκλειο.
Ύπνος γεμάτος σε άδειο ευτυχώς πλοίο και το τελευταίο χάραμα
θα μας βρεi σε άπλωμα adv ιπποδυνάμεων καιexpress επιστροφή προς τις δουλειές
πλήρεις και με ένα ανησυχητικό χαμόγελο στα πρόσωπα!
Ραντeβού σύντομα ,
See ya!!
Και ο χάρτης δια χειρός Στέλιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο