Με αφορμή την εκδρομή του Μ.Ο.Θεσσαλονίκης στη Σόφια
βρέθηκα το πρωινό του Σαββάτου σε πορεία μαζί με τους τυχερούς.
Το πρόγραμμα μου δεν επέτρεπε να συνεχίζω και να χαρώ τη διήμερη οπότε επέλεξα να ρίξω μια πιο διεξοδική ματιά στο γνωστό χωριό Melnik κοντά στα σύνορα,το ελληνιστί Μελένικο.
Τόπος παραγωγής εκλεκτού κρασιού από το 14ο αιώνα με πολλά ωραία αρχοντικά και με ένα μικρό μοναστήρι-εκκλησία της Αγίας Παρασκευής εξω απο το χωριό να μου κλείνει το μάτι.
Στον κεντρικό πλακόστρωτο δρόμο υπάρχουν πολλέ ταβέρνες όλες στη γνώριμη βαριά αισθητική,
ενώ κάποιες απο αυτές φιλοξενούν στο υπόγειο τους κελλάρια.
Η παρέα μου αναχωρεί για τη Σόφια,ώρα να ψάξω την εκκλησία.
ο δρόμος τελειώνει απότομα και με απότομη κλίση ενώ οι φυτευτές πέτρες
θα σας δυσκολέψουν την αναστροφή αν είστε με μεγάλη μοτοσυκλέτα.
επιστρέφοντας στο χωριό.
Για άλλη μια φορά χάνω την ευκαιρία να δω κάτι ιδιαίτερο
όντας αδιάβαστος περί του μοναδικής ομορφιάς αρχοντικού
του Ελληνα έμπορου Μανώλη Κορδόπουλου
φωτό wikipedia
Ενώ βγαίνω στον κεντρικό μια αόρατη δύναμη με τραβά δεξιά προς το Valandovo
Το πιο γνώριμο στοιχείο της περιοχής είναι οι μυτεροί αμμώδεις σχηματισμοί τριγύρω..
Ωπααα.....
Πέφτω επάνω σε κάτι σαν πανηγύρι αλλά με θρησκευτικό χαρακτήρα.
Το σκηνικό είναι στημένο σε ένα απο τα γνώριμα υπόστεγα που έχουν οι Βούλγαροι
και τα οποία έχουν στο κέντρο τους εστία φωτιάς.
είναι κάτι σαν μνημόσυνο,στα χαρτιά που κρατά η κυρία είναι γραμμένα ονόματα..
Έκατσα λίγο δίπλα τους αλλά αισθάνθηκα ξένο σώμα με την πολύχρωμη στολή...
Κατηφορίζοντας προς τα σύνορα με φόντο τους ατέλειωτους αμπελώνες
στα χωριά μακριά απο την πρωτεύουσα και τους κεντρικούς δρόμους ζεί η παλιά Βουλγαρία
Εργάτης,πλήρως λειτουργικός!
η πραγματική οικονομία εν δράσει
Φτάνω στα σύνορα δείχνω διαβατήριο.
Νόμιζα πως είστε Γερμανός μου λέει ο συνοριακός
κι εγώ σκέφτομαι αν πρέπει να το πάρω για καλό ή για κακό,
παρακάμπτοντας α λα Γκρέκα
αλλά και νομιμότατα α λα Γερμανικά τα ληστρικά διόδια που υπάρχουν λίγα μέτρα μετά.
See ya!
βρέθηκα το πρωινό του Σαββάτου σε πορεία μαζί με τους τυχερούς.
Το πρόγραμμα μου δεν επέτρεπε να συνεχίζω και να χαρώ τη διήμερη οπότε επέλεξα να ρίξω μια πιο διεξοδική ματιά στο γνωστό χωριό Melnik κοντά στα σύνορα,το ελληνιστί Μελένικο.
Τόπος παραγωγής εκλεκτού κρασιού από το 14ο αιώνα με πολλά ωραία αρχοντικά και με ένα μικρό μοναστήρι-εκκλησία της Αγίας Παρασκευής εξω απο το χωριό να μου κλείνει το μάτι.
Στον κεντρικό πλακόστρωτο δρόμο υπάρχουν πολλέ ταβέρνες όλες στη γνώριμη βαριά αισθητική,
ενώ κάποιες απο αυτές φιλοξενούν στο υπόγειο τους κελλάρια.
Η παρέα μου αναχωρεί για τη Σόφια,ώρα να ψάξω την εκκλησία.
ο δρόμος τελειώνει απότομα και με απότομη κλίση ενώ οι φυτευτές πέτρες
θα σας δυσκολέψουν την αναστροφή αν είστε με μεγάλη μοτοσυκλέτα.
επιστρέφοντας στο χωριό.
Για άλλη μια φορά χάνω την ευκαιρία να δω κάτι ιδιαίτερο
όντας αδιάβαστος περί του μοναδικής ομορφιάς αρχοντικού
του Ελληνα έμπορου Μανώλη Κορδόπουλου
φωτό wikipedia
Ενώ βγαίνω στον κεντρικό μια αόρατη δύναμη με τραβά δεξιά προς το Valandovo
Το πιο γνώριμο στοιχείο της περιοχής είναι οι μυτεροί αμμώδεις σχηματισμοί τριγύρω..
Ωπααα.....
Πέφτω επάνω σε κάτι σαν πανηγύρι αλλά με θρησκευτικό χαρακτήρα.
Το σκηνικό είναι στημένο σε ένα απο τα γνώριμα υπόστεγα που έχουν οι Βούλγαροι
και τα οποία έχουν στο κέντρο τους εστία φωτιάς.
είναι κάτι σαν μνημόσυνο,στα χαρτιά που κρατά η κυρία είναι γραμμένα ονόματα..
Έκατσα λίγο δίπλα τους αλλά αισθάνθηκα ξένο σώμα με την πολύχρωμη στολή...
Κατηφορίζοντας προς τα σύνορα με φόντο τους ατέλειωτους αμπελώνες
στα χωριά μακριά απο την πρωτεύουσα και τους κεντρικούς δρόμους ζεί η παλιά Βουλγαρία
Εργάτης,πλήρως λειτουργικός!
η πραγματική οικονομία εν δράσει
Φτάνω στα σύνορα δείχνω διαβατήριο.
Νόμιζα πως είστε Γερμανός μου λέει ο συνοριακός
κι εγώ σκέφτομαι αν πρέπει να το πάρω για καλό ή για κακό,
παρακάμπτοντας α λα Γκρέκα
αλλά και νομιμότατα α λα Γερμανικά τα ληστρικά διόδια που υπάρχουν λίγα μέτρα μετά.
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο