Ασφάλτινα Ελληνικά Βουνά 8

 

Κείμενο 
Πασχάλης Τσαλίκης

Φωτογραφίες 
Πασχάλης Τσαλίκης
Βόρεια Παρέα


Τρίτη σήμερα,δεύτερη μέρα μετά το γλέντι στο δρόμο.
Εχω κυριολεκτικά κολλήσει και δεν ξέρω
αν πρέπει απλά να δημοσιεύσω τις φωτογραφίες της ευτυχισμένης παρέας μου
 ή να κάτσω να γράψω και για αυτό το υπέροχο τριήμερο που ζήσαμε.
Το σχόλιο περί ευλογημένης κατάστασης του Βασίλη θα ήταν επίσης υπεραρκετό ως περιγραφή.
Τα χαμόγελα θα αρκούσαν αλλά μόνο για εμάς που τα ζήσαμε.

Λίγα λόγια λοιπόν και  πολλές στιγμές,
από και γιά τα Ασφάλτινα Ελληνικά Βουνά 8 που πέρασαν στην ιστορία.

Θεσσαλονίκη καφές και προθέρμανση,η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
 


Στην καντίνα δίπλα στην Εθνική,κατάσταση 80's
με τον πωλητή γυαλιών ηλίου που τρώνε μπανάνα να μας ψήνει
αλλά και να την κοπανάει μόλις είπαμε πως δεν είμαστε ΠΑΟΚ.
 




Με μια διάχυτη ανησυχία πως του είπαμε ψέμματα όντας εν αγνοία μας Παοκτζήδες
ανηφορίζουμε την Καστανιά ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ.
Πιστοί στο κίνημα 'δεν πληρώνω και με τα κέρδη βάζω λάστιχα και στρίβω"
και πάντα αντίθετοι με τον ψευτόμαγκα που σηκώνει τη μπάρα και περνάει αρπάζοντας τη δουλειά απο το νομοθέτη που αποφάσισε (με τη δική του εντολή) το πως θα χρησιμοποιούμε έναν δρόμο.
(Να σε δω ρε μάγκα να κάνεις το ίδιο στην Αυστρία ''γιατί είχε κίνηση κι άργησες''
ή ακόμα καλύτερα να κάνεις το ίδιο και με την εφορία το ΙΚΑ
ή ένα πρόστιμο ''γιατί σου φάνηκαν πολλά'' κι ας πεθάνω)




Οι φτέρες ξεκίνησαν να αλλάζουν χρώμα σηματοδοτώντας την είσοδο στο φθινόπωρο.
 


Η ....συμμορία αποτελείται απο όλα τα είδη και το παρεάκι  ξεπετάει γρήγορα
 όλα τα γνωστά και άγνωστα πάσα της διαδρομής μέχρι την Καντίνα στη Βρύση Κόρπου.
 


κάμπος μπρος πίσω, λίγο πριν την Κοζάνη




Λίμνη Πολυφύτου




Για Λουτρό σας είπα, ευθεία φύγατε.
Τους πρόλαβα στο τσακ!

 

Ανάμεσα στον Μεταξά και τη Δεσκάτη κρύβεται ένα ωραίο οδηγικό μυστικό,
χάρτες γουγλ δεν ξαναβάζω γιατί μας πάνε απο όπου έχουν μαγαζιά οι φίλοι τους,
Μόνο ονόματα χωριών πιάστε μολύβι και χαρτι(η) κι ενώστε τα.
 

Μετά τη Δεσκάτη δες κάτι που θα σου αρέσει.
Προσέγγιση των Μετεώρων απο την.... πίσω πόρτα ,μέσω Βλαχάβας.

 





Σταση στη Βλαχάβα για καφεδάκια



 





 


Και νά 'μαστε να κατεβαίνουμε προς την Καλαμπάκα για βενζίνες κλπ προμήθειες.
 

Φτάσαμε στον Κόζιακαι και δροσίζει σιγά σιγά.
Ο δρόμος ξεκινάει αρχικά προς το χωριό Βλάχα 
κι αν εξαιρέσεις τα πρωτα 300 μέτρα είναι πλέον φρέσκια άσφαλτος μέχρι τη βρύση Κόρπου.
 

6 χλμ δροσιάς μετά και φτάνοντας οι πρώτοι έχουν ήδη στήσει,γειά σου Νικόλα μαχίμι.




 

Μιά τσιγάρα μέσα στα οξυγόνα, τα σουρδοντάμαρα τιμούν και φέτος το θεσμό.



Μάκης βοηθός χαρτογράφος,άριστος γνώστης όλων των απίθανων δρόμων που κάνουν τα τελευταία χρόνια τα Ασφάλτινα να είναι μια ξεχωριστή υπόθεση ή καλύτερα περίπτωση.



Χάρης μια βόλτα ρε παιδιά πριν μας τα φάνε οι .....πάνες!
 

Γιώργος ''δεν το χάνω με τίποτα''....respect και στους δύο τετράτροχους και την παρέα τους.
 


Τα Ασφάλτινα είναι σκότωμα λένε....(όλοι γυρνάμε ολοζώντανοι κι ολόφρεσκοι).
Είπαμε στους υποψήφιους πως βγαίνει και διπλός ρωτήστε τη Ρούλα που το έκανε πολλές φορές.
Η Αγγελική  ηταν η μοναδική για φετος ,
διακριτική  και αθόρυβη συνεπιβάτης του Γιώργου
και μάλιστα με φουλ κατασκηνωτικό και συν-οδηγικό πρόγραμμα.
Εύγε!

 

Και πάμε για την καντίνα,τσιπουράκι μεζεδάκι,κουβέντα και γέλια.
 

το γραφείο υποδοχής
 


Μάικ απο τώρα κρυώνεις?
 

Την ησυχία και τις φωνές τη διακόπτουν οι ήχοι απο τους κινητήρες που καταφθάνουν.
Μαντεύουμε απο μακριά τα μοντέλα ..ή τουλάχιστον προσπαθούμε!


 

Μέσα στο τσαντίρ μαχαλά εφαρμόζεται κατά γράμμα ο αντι-κινητικός νόμος
μιας και περισσεύει το τσίπουρο χύμα ενώ δεν υπάρχει ίχνος απο σήμα,
ευκαιρία να γνωριστούμε μεταξύ μας!
 


 


Η δροσιά έγινε κρύο οι μπύρες κρυώνουν με φυσικό τρόπο
αλλά βαστάμε μέχρι αργά με τα μασλάτια και τις τσιρίδες!
 

Έχουμε αρκετούς με διαμονή στην Ελάτη κι η μπαλαντέζα πηγαινοέρχεται όλη νύχτα.





Ξημέρωμα Σαββάτου.
Οι πρώτοι κυνηγοί είναι ήδη στην καντίνα η ξυλόσομπα στο φουλ
 και στο τραπέζι σερβίρεται ελληνικός συνδεία τραχανά με ντόπια φέτα.
Η συγκεκριμένη εκδρομή έχει εμφανώς ξεφύγει απο τα καθέκαστα
και ψάχνεται να εντοπίσει συνήθειες και πραγματικότητες που έχουν χαθεί....

Ανυπομονησία ,άντε πάμε!



Κάτσε  να φέρω το μηχανάκι ρε Μάικ!
 

ο mr Καντίνας,συζυγος της κυρα Μαρίας, όνομα δε θυμάμαι,
ρίξτε βάρος στο σανδαλάκι λόγω δροσιάς.
 


Ανηφορίζουμε τον -ότι έχει απομείνει-δρόμο για το Χαλίκι.
Σου έρχεται να πας να πάρεις τα φλώρια της ά-βουλής με τα υπηρεσιακά τους
 και να τα βάλεις να τον ανεβοκατέβουν δέκα φορές μέχρι να ξεράσουν απο την πολλή ανάπτυξη.



Πιάνοντας τον φιδίσιο δρόμο για το Μέτσοβο
 

Πίσω απο το Χαλίκι μας χαμογελά πονηρά η ανάβαση για τη Βερλίγκα.




Σωτήρης ,ίσα που τον πρόλαβα κι αφού κατάφερα να κατέβω χωρίς να πέσω στο χαντάκι.
 


Ένας απο τους τρείς αναβάτες-έκπληξη απο την Λάρισα.
Μαζί με τον παλιόφιλο Γιώργο ο Πάνος και ο ....πάλι δεν θυμάμαι το όνομα!
ήταν οι μόνοι που έβγαλαν κατά γράμμα ΟΛΗ τη φετινή διαδρομή,μπράβο μάγκες.
 


Και τώρα....κατηφορίζοντας για Μέτσοβο με το θερμόμετρο να επιμένει στο δεκάρι.
 


 



 

Σε μια στροφή τους βλέπω περνάω και φρενάρω αποφασισμένος να ζητήσω φωτογραφία.
Και χάνομαι σε μιά συζήτηση κλωτσιά στο κατεστημένο και στον τρόπο που μας επιβάλλεται.
Ο παππούς είναι 85 κι η γιαγιά 79,πάμε μου λέει απο τη στάνη στο Ανήλιο,μιά ώρα δρόμος.
Επιτρέψτε μου την υπερβολή,  αυτή είναι η πιο όμορφη γυναίκα που έχω δεί σε εκδρομή!


 

Mίνι ανασυγκρότηση,ένα απο τα μυστικά της βόλτας
είναι πως ρολάρουμε σε μικρές ομάδες που ταιριάζονται ''με το μάτι'' κι όχι με το στανιό.



Παλιά εθνική,παλιά κατασκευή ,πριν ακριβύνουν οι προμήθειαι με απίθανη άσφαλτο και σωστές καμπές που θα οδηγήσουν στο μπαλκόνι του ρετιρέ πάνω απο τα Ιωαννινα.
 


Στο χωριό Λιγκιάδες.
Η ζέστη αρχίζει να γίνεται αισθητή όσο μεσημεριάζει κι εμείς κατηφορίζουμε.
 


Χαμένοι σε άλλη μία έκπληξη της εκδρομής, στο πέρασμα απο Ζωτικό προς τα χωριά του Σουλίου,

 


Η απορία όλων..που τον βρήκες αυτό το δρόμο!
Ο Μάκης τον βρήκε κι εγώ απλά έκανα τον τελευταίο έλεγχο τέλη Ιουνίου.
 


Μία απο τις παρακάμψεις που έμεινε -όσο ήταν δυνατόν- σαν έκπληξη.
Μία στάση για να δούμε απο μέσα έναν απο τους Μύλους του Σουλίου.
 

Αγέρωχος κι άφθαρτος εξωτερικά.
Με το μικρό Πανταβρέχει στα πόδια του!
 


 


 Ο Νίκος προτρέπει,έλα επάνω να δείς!


Κι είχε δίκιο....ξεκινάω με ξενάγηση στο εσωτερικό,
 τα σκαλιά κι η γκρεμισμένη καμινάδα μαρτυρούν πως ήταν καποτε δίπατο.
 

Τα νερα που πηγάζουν κυριολεκτικά μέσα απο τις πέτρες λίγο πιο πάνω
ακολουθούν πλέον το δικό τους δρόμο στα σκαλοπάτια.



Η μυλόπετρα ακίνητη στον τόπο και στο χρόνο.
 

Γειά σου Νικόλα εξερευνητή!
 

Να και το νερό να αναβλύζει μέσα απο τις πέτρες...απίστευτο.
 

Βγαίνουμε ξανά στον 'κεντρικό' με νότια κατεύθυνση.
 

Λίγες ευθείες μας περιμένουν μέχρι τη Βόνιτσα όπου στρίβουμε δεξιά,νότια
με στόχο το .....γλυκοπωλείο του Καραπάνου στο Μύτικα.
(tip του Αλεξ απο τον Αστακό,ευχαριστούμε μικρέ!)
 

 


Ο δρόμος θυμίζει και μυρίζει νησί του Αιγαίου,στο βάθος πάντως βλέπουμε τη νήσο Κάλαμος!
 

Να και το ζητούμενο μέσα στη ζέστη,
ακροθαλασσιά, δροσερό αεράκι ίσκιος .........κι ένα γαλακτομπούρεκο!
Μιχάλη ...άστο κάτω!
 

Στα καλύτερα με τους καλύτερους.




Κάλαμος,βόλτα στο βουνό με θέα σε νησί!
 


 




Φτάνουμε στην ιερά πόλη του  Μεσολογγίου
όπου μας περιμένει μια ανοιχτή αγκαλιά απο τους ανθρώπους της τοπικής Μοτολέσχης.
Ο Γιώργος έχει ανοίξει το σπίτι του και στην ωραία αυλή του στήνουμε τον καταυλισμό μας.
Επιμένω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν φιλοξενούμενο ,
απο την ανοιχτή πόρτα ενός σπιτιού.
Τα υπόλοιπα παιδιά τρέχουν να μας μαζέψουν απο τα διάφορα σημεία της πόλης και να μας οδηγήσουν στην αυλή με τις μουριές για το βραδινό μάζεμα.
 


 

Το ελάχιστο που μπορούσαμε να προσφέρουμε σαν όμιλος μοτοσυκλετιστών
ήταν μια ευχαριστήρια πλακέτα.
Αλλά και μιά ανοιχτή πρόσκληση στο Αρχηγείο στο Πήλιο αλλά και στα μέρη μας
... αυλή θα βρούμε!
 



 


Πρωινό ξύπνημα και μιας και οι φωτό με τα σκηνάκια γίνανε καραμέλες
βάζω μιά απο το σπαστό που πρόσφερε ο Σωτος μπας και ξυπνήσουμε παλιές μνήμες.

 


Μία απο τις τρείς γωνιές που πιάσαμε ,Γιώργο και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ!
 



Έτσι πρέπει να γελάς μετά απο 2 μέρες στο δρόμο!

 


Το πρόγραμμα -λέμε τώρα-έχει καφεδάκι στον κήπο των Ηρώων
και για πρώτη φορά στην ιστορία της εκδρομής μια ομαδική βόλτα στην πόλη που μας φιλοξενεί!

 


 

Ολος ο καλός ο κόσμος είναι εδώ.
 


Ενας απο τους οικοδεσπότες μου ενημερώνει
πως για χρόνια ο παππούς ιδιοκτήτης του μοίραζε ξυνόγαλα σε όλη την πόλη.
 

Πιο πέρα το enduro blackbird team ετοιμάζεται εν αγνοία του
για το μινι trOFFy που μας φύλαγε η ελλιπέστατη γουγλοπλοήγηση.
 

Κοιτώντας ψηλά συνήθως βγάζεις άκρη.
Εδω το ομολογώ, μπερδεύτηκα!



Καλύτερα να γυρίσω απο την άλλη να δω το παλιό νοσοκομείο.
 

Οι φίλοι μας έχουν σωστά επιλέξει να πάμε μια βόλτα μέχρι την Τουρλίδα.
 






 


 


 


 

Ο χρόνος δυστυχώς πιέζει αφόρητα και ξεκινάμε το κομμάτι της επιστροφής
 μέσα απο την σχετικα άγνωστη σε εμάς ορεινή Ναυπακτία.
 


6 χλμ χωματόδρομου πριν τη γέφυρα Μπανιά ,
μεγάλο δικό μου λάθος που εμπιστεύτηκα τα γουγλ μάπες στη σχεδίαση
 κι ευτυχώς ήταν απολαυστικά και με μηδενικά απρόοπτα.

 

Ο Θέμης ,φίλος απο την ολόφρεσκη πλατφόρμα επικοινωνίας
μοτοσυκλετιστών που οδηγάνε τα μηχανάκια τους το ridewild.gr
 


Και έγινε τη; φουρκέτας ......
Ακόμα και η λίμνη έγινε τρίγωνη απο το στρίψιμο.
 

Ο δρόμος προς τη Συκιά προσφέρει ανοιχτές χαλαρωτικές καμπές και χάζι στα Βαρδούσια απο τη μία και στην ορθοπλαγιά της Γκιώνας απο την άλλη
 


Πέρασμα μέσα απο το Λευκαδίτι.





 

Και μένουμε έκθαμβοι απο τη θέση που στέκει το χωριό Συκιά ,
κάτω απο τα 2500 και κάτι της Γκιώνας.



 

Επιβάλλεται στάση για ένα γρήγορο ανευ και με μεζέ.
Ευχαριστώ μάγκες,χρωστάω τη φωτογραφία απο την εποχή των δραχμών.
 

Η τελευταία μας μεγάλη ανασυγκρότηση γίνεται στην πλατεία στον Αθανάσιο Διάκο.
 

Ο Μ.Ο.Πάτρας οι βεστρομάδες το δραστήριο παρεάκι με τα μικρά πολύτιμα Benelli 502
τα Ασφάλτινα του ΜΟΘ και της Βόρειας Παρέας.... όλοι απολαμβάνουμε Εκδρομή!








Μετά τα Φάρσαλα αναθέτω στην μαντάμ τον διακτινισμό
με ελεύθερο πλαφον κατανάλωσης καυσίμων.
 




Κάμπος κι ώρα για περισυλλογή ...
βασικά σχεδιάζω ήδη το 9 και τις παρακάμψεις του!
 


Μιαμιση ώρα μετά διασχίζω το τρελοκομείο,
το βασίλειο του παραλιακού φρέντο,
να ξέρετε δε λυπάμαι κανέναν σας!





 


Θα ήταν μεγάλη παράλειψη το να μην αναφέρω
τους συντελεστές τους σχεδιαστές
και τους απλούς αναβάτες που έβαλαν το λιθαράκι τους
για το οικοδόμημα που λέγεται Ασφάλτινα 8.

Μοτολέσχη Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Μ.Ο,Θεσσαλονίκης
Σ.ΜΟ.Καρδίτσας
Ο.ΔΙ.Κοζάνης
Βόρεια Παρέα
gone4riding.blogspot.gr

Το χορηγό επικοινωνίας www.ridewild.gr

Αλλά και το χαρτογράφο Μάκη, τον πλοηγό  Βασίλη, το Θέμη με τα μυστικά του βάλτου,
τον Αλεξ με τη γλυκιά κρυψώνα του Μύτικα....και όχι μόνον.

See ya!!